Ruled by the Blaze (The Unwanted Marriage)

Patricia's POV (Doubt)

Nakatulog at nagising na lang ako na iniisip parin ang sinabi ni Callum kagabi. It's clear that he will tell mom what's happening to me and I'm sure he'll do it without thinking twice. He's scaring me, huh?

Well, magagawan ko naman iyon ng paraan. The thing I'm really thinking right now is how I'm going to hide my condition.

My pregnancy is not forever. My womb will grew bigger and I'm already scared! I'm not yet ready for the judgement. For the issues and for the reactions of my family.

I know that being pregnant is just a common because I'm already married but...I and Callum doesn't loved each other. We don't have plans to go deep through our relationship. Sumisilip na ang liwanag sa bintana kaya agad na ako'ng bumangon at pumunta sa banyo. Naligo na ako at pakiramdam ko ay maayos na ako dahil hindi na ako nahihilo ngayon. Habang nagsusuot ng uniform ay hindi ko maiwasan na mapatitig sa sarili sa salamin. Ngayon pa lang ay naiiyak na ako sa isipin na tataba at papangit na ako sa mga susunod na buwan.

Ipinilig ko ang ulo ko at pilit na kinakalimutan muna ang bagay na 'yon. Nag ayos ako ng sarili. Nag lagay ako ng lipstick sa labi para mawala ang putla nito at pati na rin powder para mag mukha ako'ng fresh sa paningin ni Callum. This was the only reason I make him think that I'm good, for him not to consult me to a doctor.

Lumabas ako ng kwarto at dumiretso sa dining area. Nadatnan ko roon si Callum na nakaupo at nagbabasa na naman ng magazine. His head automatically turned to me but I didn't look at him. I acted normal while getting my coffee and a pan cake in the table.

Tahimik ako'ng sumimsim ng kape sa harap niya habang ramdam ko parin ang titig niya.

"Hindi tayo natuloy kahapon sa pag punta sa hospital" biglang sabi niya. "Kaya mamaya tayo pupunta. I'll fetch you later"

Halos maibuga ko ang iniinom.

"What? Can't you see me? I'm fine! I can already eat!" depensa ko pero parang wala siya'ng naririnig.

"Eating just a piece of pan cake?" he mocked. "Even a child won't be full just by eating that"

What the hell? I need to think some alibi!

"I maybe lack of sleep the past few days but I'm really okay now-"

"We need to be sure"

"I'm already sure-"

"Why you seems scared?" he asked that made me silent. "Are you hiding something?"

Mabilis na nag karera ang dib-dib ko sa tanong niya. Umiwas ako ng tingin at napakagat sa labi. Why he need to ask me that?

"I'm asking you.."

I gulped. "W-Wala, ano naman ang itatago ko sayo?"

Humigop ako sa kape ng makitang tila inoobserbahan niya ang reaksyon ko.

"Really?" mapanuya niya'ng sabi.

"Yes, Velasquez” sabi ko bago siya nilingon.

Kumunot ang noo ko ng makitang nakangiti siya.

"Velasquez, huh..."usal niya na tila may nakakatawa roon.

May nakakatawa ba sa sinabi ko? I just said his name or he's laughing because he thinks that I'm lying?

"What's funny?" inis kong tanong.

Nawala ang ngiti sa labi niya at bumalik sa seryoso. "Nothing. It's just different when you call me by our surname"

"Shut up!" asar kong sabi at padabog na tumayo.

If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience-all for free. The next chapter is eagerly waiting for you!

I'm done! Gumawa lang siya ng paraan para inisin ako.

Sumakay ako ng sasakyan at nag drive sa school. Sinabi ko kay Callum na ayos na ako kaya hindi niya na ako susunduin mamaya para dalhin sa ospital. Manigas siya!

-

"How are you?!"

Iyon ang bungad ni Jess kahit nasa hallway pa lang ako. Niyakap niya rin ako ng mahigpit na akala mo ay matagal hindi nagkita.

"Not here, Jess. Maraming estudyante" sabi ko bago siya hinila sa classroom.

"I'm so worried! Ano, ayos ka na ba? Nagsusuka ka parin? Have you checked up yet?" sunod-sunod niya'ng tanong.

"Minsan, sumusumpong ang pagsusuka at hilo ko kapag nakakaamoy ng hindi maganda pero ayos na ako" sabi ko ngunit kumunot ang noo ko ng makitang mariin ang titig niya sa mukha ko. "Parang namayat ang mukha mo❞ puna niya. "Pero maganda ka parin!"

Natawa ako at inirapan siya.

Kinuha ko agad ang mga libro ko at nagbasa tungkol sa mga lessons namin. Mabuti na rin na hindi na ako kinulit ni Jess kaya nakapag-aral ako ng maayos. Nag take ako ng mga namissed kong quizzes at bumawi ako sa recitations ngayong araw kaya pag patak ng dismissal ay pagod na ang katawan ko dahil na rin sa mga laboratories na ginawa namin.

"I feel so tired. I'm also hungry" angil ko kay Jess habang nakasandal ako sa sasakyan ko.

"You just eat a two plates of pasta and three ensaymada earlier!" reklamo niya at tumingin sa tiyan ko. "Fine. Punta muna tayo roon sa coffee shop malapit dito"

"Yes!" ngiting tagumpay ako bago sumakay sa sasakyan at nag drive papunta sa sinasabi niya.

Pagkarating namin ay agad ako'ng umorder ng mga gusto ko. Halos manginig ang mga kamay ko habang naghihintay ng order samantalang si Jess sa harap ko ay nakasimangot.

"Ang dami mong inorder habang ako ay isang frappe lang?" reklamo niya ulit. "Ganyan ba talaga katakaw kapag buntis?"

If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience all for free. The next chapter is eagerly waiting for you!

"Don't call me that" I frowned. "We're not yet sure"

Tumawa siya. "And we had to make sure so we will be going to a doctor tomorrow"

"But-"

"Wag ka na mag reklamo" tinaasan niya ako ng kilay. "Para rin naman sayo ito. Walang mangyayari kung patuloy kang iiwas"

Naisip ko ang sinabi ni Callum kanina. Gusto niya rin na ipaconsult ako pero wala na pala ako'ng kawala kay Jess ngayon.

"Fine" I said because I really had no choice.

"Don't worry, kilala ko ang doctor na pupuntahan natin bukas. She was mom's friend so it's safe"

Dumating ang order namin pero nanatili ang tingin ko kay Jess. Appreciating her effort dahil sa ganitong komplikado na sitwasyon ay siya lang ang naaasahan ko. She's been loyal to me. Damn, what did I do to have a friend like her?

"Oh, bakit hindi ka pa nakain?" nagulat siya ng hindi ko ginagalaw ang pagkain ko. "Kanina nagugutom ka, ah! Stop staring at me. I know that I'm pretty!"

She even flip her hair so I laughed.

"Thank you, Jess. I don't know what I would do without you" I said sincerely.

She smiled and held my hand. "I always got you!"

I started eating my blueberry cake when my phone vibrated. When I check who texted, it's Callum.

Nagtataka kong binasa ang text niya.

From: Callum

Where are you? It's already late. Uwi na

Muntik pa ako'ng mabulunan sa nabasa. Para siya'ng tatay. Why he even texted me like this? Is he home already?