SWNOVELS Chapter CHAPTER 40
Patricia's POV (Confirmed)
Kagaya ng sinabi ni Jess, sinamahan niya ako sa ospital na sinasabi niya.
Maaga ako'ng nag ayos ng sarili at nag isip ng dahilan kay Callum. Hindi ko alam kung bakit mabilis siya'ng pumayag ng sabihin ko na may pupuntahana ako kasama si Jess kahit hindi ko pa sinasabi kung saan kami pupunta. He's weird but he reminded me to be careful.
"Are you ready?"
Kahit kinakabahan ay tumango ako kay Jess habang naghihintay kami rito sa labas ng office ng doktor na co-consult sa'kin. May pasyente pa sa loob kaya hindi na ako mapakali sa kinauupuan ko. "Jess.. I-I'm nervous"
Lumingon siya sa'kin at hinampas ako sa braso.
"Gaga, kaya mo 'yan! Ngayon natin malalaman kung totoo ba na buntis ka-oh, wait. Someon's calling"
Tumango ako bago siya tumayo paalis para sagutin ang tumatawag sa kanya. Naiwan ako'ng nakaupo kaya inabala ko muna ang sarili ko sa cellphone. Ngayon ko lang nakita ang mga unread messages ko galling kila mommy. Kinakamusta nila ako at tinatanong kung kailan ko ba sila bibisitahin.
Gosh, I always forgot that I promised Jordan that I'll stay with them every weekend but it didn't happen. I become busier with school and attending some business gatherings with Callum plus adding my situation right now. Hindi ko na talaga alam kung ano'ng uunahin ko.
Habang nakayuko at binabasa ang ibang messages nila mommy, bigla ako'ng nakaramdam na parang may nakatingin sa'kin.
Kaya nag angat ako ng tingin at naaninag ko ang isang lalaki na nakatingin sa gawi ko. Kumunot agad ang noo ko. Nakatayo siya sa tabi ng isang room at nang mapansin niya na tinitignan ko rin siya ay mabilis siya'ng tumalikod at nakisabay sa mga tao sa hallway.
Who the hell is he? I can't see his face because he's wearing a black hoodie but his posture is quite familiar...
"Hey, sinong tinitignan mo roon?"
Nakabalik na si Jess at sinundan niya ang tinitignan ko.
"Uh.." bumaling ako sa kanya. "N-Nothing"
"Kinakabahan ka parin ba?" lumambot ang mata niya. "Nahihilo ka ba o nagugutom?"
"Nah, I'm fine" ngumiti ako sa kanya at halos sabay din kaming napatayo ng bumukas ang pinto ng office at lumabas ang isang babaeng pasyente.
"She's done, your turn!"
Jess grabbed my arm and dragged me inside the office. Jess welcomed with a tight hug by the doctor and she also introduce me.
"Tita, she already used pregnancy tests and it turned out positive. She already experienced some symptoms of being pregnant and we just needed to be sure" Jess explained.
The doctor looked at me and smiled.
"I already know her. Callum Velasquez's wife, right?"
"Y-Yes"
"Sit down" she pointed the chair so I sited.
She asked me some questions about my last period and what I was feeling the past weeks. I answered all of that based on what I've experienced. Then the next thing, she let me laid on the patient bed. Huminga ako ng malalim ng itaas niya na ang blouse ko, revealing my tummy.
If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience all for free. The next chapter is eagerly waiting for you!
"You're nervous" puna ng doktor ng makita ang reaksyon ko. "Don't be, okay? This will be fast"
She gave an assuring smile so my nervousness lessen. Jess also show a thumbs up.
Isinara na niya ang kurtina kaya hindi ko na nakita si Jess. Sinimulan niya'ng haplusin ang tiyan ko bago kinuha ang isang bagay at inilapat doon. Kinilabutan ako ng maramdaman ang lamig nito sa balat ko lalo na ng ilibot niya iyon sa kabuuan ng tiyan ko.
Dumako ang mata ko sa monitor at halos mangilid ang luha ko ng makita ang tila isang maliit na bilog doon. I know what it is, that's my c-child.
My whole body trembled as I process what that means. It's final...I'm really p-pregnant.
"What you're seeing in that monitor is your child" the doctor said. She smiled when she saw me crying. "It's normal to cry because of this blessing" Saglit siya'ng umalis at naiwan ako'ng nakahiga. Sumulpot naman si Jess at nanlalaki ang mata.
"You're really pregnant! Oh my, Patricia! Congrats!"
Niyakap ako ni Jess habang pinupunasan ko ang mga luha ko. Hindi ko rin alam kung bakit naiiyak ako. I can't explain how I feel right now because it's mixed up. "Sshh, stop crying.."
Mas lalo ako'ng naiyak ng punasan ni Jess ang luha ko. Kita ko lungkot at awa sa mata niya.
"Stop wasting your tears because in the end, it would be worth it" she caressed my shoulder. "I clearly remember that you told me that you also dream of having a child" Napahikbi ako. "Pero hindi sa ganitong sitwasyon at pagkakataon. But I guess, I need to accept this..."
If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience all for free. The next chapter is eagerly waiting for you! Natahimik na lang ako pagkatapos at tila nawalan ng lakas.
Ilang minuto pa kaming nag hintay sa doktor at nang bumalik ito ay agad ibinigay sa'kin ang malaking envelope. Nanginginig ang kamay kong tinanggap 'yon.
"That's the result and your record. Congratulations, Mrs. Velasquez❞ ngumiti pa siya ng malaki. "You're five weeks pregnant"
Hindi ko alam kung gaano na ako katagal tahimik hanggang makasakay kami ni Jess ng sasakyan. Wala na kami sa ospital pero ang isipan ko ay naroon parin. Hindi ko parin maproseso sa utak ko ang lahat. Kanina ko pa nararamdam ang nagbabadya na luha sa mata ko pero pinipigilan ko lang ang sarili kong wag umiyak dahil nahihiya na ako kay Jess.
"Kanina ka pa tahimik. Ayos ka lang ba?" nag-aalalang tanong ni Jess. "The best thing you should do is...tell Callum about this"
"Aren't you disappointed with me?" hindi ko maitago ang tabang sa boses ko. "Your friend got pregnant by her temporary husband after saying that she will never be affected by him and will not give in to temptation," "I feel nothing but happiness for you" ngiti niya'ng sabi at nakikinita ko na rin ang nangingilid na luha niya. "What are friends for if I don't understand your situation?"
Tila piniga ang puso ko sa mga sinabi niya. Umiwas ako ng tingin para hindi niya makita ang pag iyak ko.
"I'll respect your decision. Kung ayaw mo pa ipaalam sa asawa at pamilya mo ang tungkol dito, susuportahan kita. Take your time to accept that"
And that day, I went home to Callum with a bothered mind but I was still able to act normally.
Sinunod ko ang sinabi ni Jess. I haven't told Callum, especially my family, about my pregnancy because I know it's not that easy. Marami pa kaming problema at ayaw kong madaliin ang lahat.