Finding Mommy

Pinuntahan ko si Mom at Dad sa room nila para Kausapin tungkol sa gagawin ko.

"Kuya" si Lianne Ang nagbukas sa pinto. Nandito din Pala siya.

"Son, Akala ko ba masama ang pakiramdam mo❞ si Mom.

"Mom, Dad, I need to talk to you." Kinuha Naman ni Lianne Ang anak ko.

"What is it son?" si Dad

"Starting tomorrow, Venice will stay here, with us" kita ko sa mga Mukha nila ang pagkagulat.

"What Kuya! You're back together? How about Shey? Kuya Naman!" paghe-hysterical ni Lianne. Alam Kong Siya Ang unang tututol dahil alam Niya Ang nararamdaman ko at gustong gusto Niya si Shey. "Please listen to me first" Hindi sila umimik kaya sinabi ko sa kanila lahat ng pinag usapan Namin ni Venice. Napasinghap Naman Sila sa narinig nila.

"Oh my God! What's her condition now anak? How about her family?" Saad Naman ni Mom. Maawain Kasi talaga ito.

"She looks weak Mom. That's why Mom she will stay here because she's alone in her condo. She doesn't want her family to know because her mom just recovered from stroke." Paliwanag ko.

"Did you decide out of pity or because she still have place in your heart? Si Dad. Bihira lang magdalita si Dad dahil Hindi talaga ito palasalita pero once na magsalita ito may sense.

"Dad, you know that I love Shey but I can't say no to Venice" naguguluhan Kong sambit.

"I can't give the happiness that Shey deserves if I lived with guilt" napapahilot na ako Ng sintido ko. Sumasakit na talaga Ang ulo ko sa mga nangyari.

"But she's not your responsibility Kuya. She has family." Giit ni Lianne

"Why don't you ask for another second opinion from other doctors son? How about your Tito maybe may alam niya o may kilala siya na specialist." Si Dad

"I will do that Dad. But I need to talk to Venice first about that" dahil baka ayaw magcooperate ni Venice.

"How about Shey anak? Sasabihin mo ba ito sa kanya?" nag aalalang Tanong ni mom. I know she like Shey.

"I have no intention of telling her Mom." Malungkot Kong sabi

"What if aalis siya kuya?"

"I won't let that happen" Hindi ko kakayanin kung Iwan kami ni Shey. Alam ko masasaktan Siya sa desisyon ko. Kahit Hindi man sinabi sa akin ni Shey na mahal Niya Ako pero ramdam ko na pareho kami ng nararamdaman. Kaya Hindi ko hahayaang Iwan Niya kami ng anak ko.

"I think your decision is final na anak. I just hope everything will be alright." si Mom

"Thanks mom" alam kong naiintindihan nila ako ni Dad.

Pagkatapos naming mag usap ay pinuntahan ko Naman si Venice sa condo nito para sunduin.

Lindsey POV

Nagising Ako dahil sa kumakalam na Ang sikmura ko. Tiningnan ko Ang Oras sa cellphone ko at ganon nalang Ang pagkataranta ko dahil alas kuatro na ng hapon.

"Hala Ganon ba Ako kapagod para makatulog ng Ganon kahaba. Nakakahiya ka Shey. Baka ano na masasabi nila. Nagday off ka lang naging tamad ka na" kastigo ko sa sarili. Pumasok Ako Ng banyo at nag ayos. Pagkatapos ay bumaba na Ako.

Pagkababa ko ay may narinig akong nag uusap sa may Sala kaya pumunta ako doon.

Napahinto ako nang Makita ko kung sino Ang nasa Sala. Napasapo ako sa dibdib ko dahil Bigla itong nanikip.

"Sis. Gising ka na pala." si Lianne. Nasa akin naman ang attention nilang lahat. Huminga Muna akong malalim bago lumapit sa kanila.

"Pasensya na Po Ngayon lang ako nagising" paghingi ko Ng paumanhin. Nakakahiya talaga na Hindi ko nagawang mabuti Ang trabaho ko.

"Ano ka ba iha. Okay lang. Ayos ka na ba?" Tanong ni tita na may pag aalala

"Okay na Po ako Tita" ngumiti nalang Ako.

"Good. By the way Shey this is Venice and Venice this is Shey" pakilala ni Tita. Ngumiti ito sa akin kaya nginitian ko din ito. Maganda ito at pang model Ang katawan. Bigla tuloy akong nainsecure sa kanya. May malaanghel itong mukha pero iba Ang pakiramdam ko sa kanya.

"Hello" bati niya sa akin kaya bumati din Ako pabalik.

Kinuha ko Muna si baby Kay Tita para makapagpahinga naman ito sa pagbabantay Kay baby at umupo kami katabi ni Lianne.

Biglang dumating si Liam na may Dala dalang maleta? Nakasunod lang Ang tingin ko sa galaw nito. Lumapit ito Kay Venice.

"Let's go. Ihahatid na kita sa room" parang piniga Ang puso ko pagkarinig ko sa sinabi ni Liam. Magsasama na ba sila? Oh God, Ang sakit Ng nararamdaman ko. Wala na. Pinilit Kong pigilin Ang luhang mahulog sa mga mata ko kaya yumuko nalang Ako at nilalaro si baby.

Naglakad na Sila na nakahawak si Venice sa braso ni Liam. Biglang huminto si Liam nang mapansin niya ako. Kaya tumingala din ako para tingnan ito. Nagkasalubong Ang mga mata Namin pero blanko lang Ang Nakita ko sa mga mata Niya kaya Lalo akong nasaktan. Gusto kong umiyak pero pinipigilan ko lang dahil ayokong makagawa ng gulo.

Nag iwas na Siya Ng tingin at nagtuloy na sila sa paglalakad.

"Sis, okay ka lang?" may pag aalalang Tanong ni Lianne. Alam kong alam niya kung Anong nararamdaman ko Ngayon pero ayokong aminin sa kanya. Kahit obvious naman. "Oo, okay lang Ako" pilit Kong pinapasigla Ang boses ko kahit konti nalang bibigay na talaga Ako.

Kaya nagpaalam na Ako sa kanila na pupunta na kami ni baby sa room dahil napansin ko inaantok na Rin si baby. Kinalimutan ko na Ang nararamdaman Kong gutom. Mas gusto ko nalang Ngayon Ang magmukmok sa sulok habang umiiyak. Nandito Ako nakatunghay Kay baby na mahimbing Ng natutulog. Umiiyak na Naman Ako habang pinagmamasdan ko ito.

"Baby nandito na Ang totong mommy mo. Makakasama mo na Rin Siya. Makokompleto na Rin Ang pamilya mo. Masaya Ako para sayo. Alam mo ba pinangarap Kong sana anak kita?" Bahagya akong natawa sa sinabi ko. Para na along baliw. Umiiyak habang tumatawa. Mahal na mahal kita baby. Malungkot Ako dahil Hindi na magtatagal Ang pagsasama natin. Hindi ko na masusubaybayan Ang paglaki mo. Pangarap ko pa man din na ako Ang maghahatid Sayo palagi sa school pero malabong mangyari yon Kasi alam Kong Ang mommy mo na Ang gagawa non. Anak...kahit Ngayon lang hayaan mo akong tawagin Kang anak. Mahal na mahal kita. Tandaan mo Yan ha. Wag mo ako kalimutan ha. Magpakabait ka lagi." Binuhos ko na lahat ng luha ko. Buo na Ang desisyon Kong umalis sa trabaho. Kailangan Kong isalba Ang Sarili ko. Hindi ko na kakayaning magtagal pa dito.

Lumabas Ako ng balkonahe para makalanghap Ng hangin Kasi para akong pangangaposan ng hangin. Naisip Kong tawagan Sila mama. Bigla ko kasi Silang namiss. Baka pag nakausap ko Sila gagaan Ang pakiramdam ko.