Finding Mommy

Third person's POV

Noong Nakita ni Venice si Liam sa isang Restaurant na Masaya Kasama Ang isang babae sobrang nainggit ito. Kaya nagtanong Tanong ito sa mga friends Niya tungkol Kay Liam. Nalaman nito Ang party dahil sa common friend nila ni Liam kaya pumunta agad siya sa pinagdarausan kahit Hindi Siya invited. Nalaman niya ring may anak na Pala ito pero walang Asawa. Pero Hindi inakala ni Venice Ang pagtrato ni Liam sa kanya. Parang Wala Silang pinagsamahan sa asta nito sa kanya. Gayon paman Hindi pa Rin siya nawawalan Ng pag asa. Ngayon nga papunta ito sa office ni Liam para makipag usap. Kabisado at Kilala na Siya dito sa office dahil palagi Naman itong pumupunta noong magkasintahan pa Ang dalawa. Pagkapasok Niya rinig Niya Ang bulung-bulungan Ng mga empleyado pero Hindi nalang niya ito Pinansin. Dinaanan lang din Niya Ang receptionist at nagtuloy tuloy na sa kanyang pakay.

Naabutan Niya Ang secretary nito na abala sa laptop. Kilala Niya ito dahil matagal na itong secretary ni Liam.

"Hi, good morning" bati nito

"Ma'am Venice?" napatayo pa ito sa gulat. Alam niya kasing Galit Ang boss niya dito dahil sa nasira nito Ang Plano Ng boss. "Hi Melvin, si Liam?"

"Nasa office Ma'am. May appointment Po ba kayo sa kanya Ngayon? Hindi Kasi nabanggit ni boss sa akin. Wait lang Ma'am, ipaalam ko lang Kay boss na nandito ka." Dadamputin na sana nito Ang intercom nang pigilan Siya ni Venice. "No need. Expected na naman Niya Ang pagdating ko. Nagtext Rin Ako sa kanya before ako pumunta dito" mahinahon nitong Sabi kahit Ang totoo walang kaalam alam si Liam na pupunta siya Ngayon. "Ganon Po ba Ma'am. Sige Po❞

Tumalikod na si Venice at tinungo Ang opisina ni Liam. Pagkapasok nito naabutan Niya si Liam na busy sa pagbabasa Ng papeles. Hindi Siya nito napansin dahil sa tutok ito sa ginagawa Kaya tumukhim Siya para makuha Ang attention ni Liam. Hindi Naman ito nabigo dahil tumingin ito sa gawi Niya.

Sumilay ang matamis na ngiti ni Venice ngunit unti-unti din itong nawala nang Makita niyang biglang dumilim Ang tingin nito sa kanya.

"Did I disturb you?" kabadong tingin nito

"What are you doing here Venice?" malamig pa sa ice na sagot ni Liam

"I really want to talk to you. Please Liam, listen to me first" pagmamakaawa nito sa kanya.

"Okay. I'll give you 10 minutes" nilapag ni Liam Ang binabasa at tumayo. Pumunta ito sa may sofa kaya sumunod na Rin si Venice. Magkaharap Silang nakaupo.

"Talk" tipid na sambit ni Liam sa napakacold na boses at nakacross-arm sa dibdib.

"2 years ago, I did not left you because of your problem. But I admit ginamit ko yong reason na yon to get away from you" tumingin Muna Siya kay Liam. Nang makitang Wala itong reaction pinagpatuloy Niya Ang kanyang kwento.

"I was diagnosed that time with cancer. And I can't tell you that time because I know you're also facing your own health problem. I don't want to be your burden." Humagulhol na ito. Nakita din Ang pag iba ng mukha ni Liam. Kita sa mga mata ni Liam Ang sympathy.

"I decided to went abroad not for my work but for medication. Sinabi ko lang sa parents ko na related sa work ang pagpunta ko Doon dahil ayokong mag alala Sila. You know that Mom just recovered from stroke that time that's why I don't have the courage to tell them." Patuloy pa rin ito sa pag iyak

"I'm so scared Liam. My disease got worsen❞ Lalo pa itong napahagulhol. Kaya lumapit na si Liam Kay Venice.

"Shh now. I'm sorry I didn't know Venice" pag aalo nito habang tinatap Ang balikat nito.

"I fought hard because I wanted to be with you but I don't have enough time to do that"

"What do you mean?" takang tanong nito. Nahahabag na rin ito sa sinapit Ng dalaga.

"I only have two months left or worst earlier than that. I fought hard but all in vain. I decided to go home hoping I can spend the rest of my days with you but I didn't expect that you are not happy to see me. All I wanted is to be with you. I'm so tired of being alone." Lalong itong umiyak kaya niyakap na ito ni Liam.

"I'm sorry for what I did to you. Hush now" patuloy pa Rin nito Ang paghagod Ng likod ni Venice

Kumuha muna si Liam ng tubig at inabot ito Kay Venice para kumalma ito. Magkatabi na rin silang dalawa na nakaupo so sofa. Ippl

"Liam, I wish to be with you. I've been battling with my disease alone for 2 years. I'd like my remaining days filled with happy memories. Can you grant my wish?" hinawakan nito ang mga kamay ni Liam.

"I know I'm being selfish now but I really love you. Only two months or less Liam then you're free, please?" tumingin ito sa mga mata ni Liam hilam sa mga luha. Nang hindi tumugon si Liam napahagulhol na Naman si Venice. Alam ni Venice na may mahal na itong iba. Liam POV

Nagulat Ako nang dumating si Venice sa office ko pero mas nagulat Ako sa isiniwalat niya. Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya. Hindi ko akalain na Ganon Ang sinapit nito. Hindi ko na rin kasi sinundan Ang mga ginagawa Niya matapos naming maghiwalay.

Ngayon Hindi ko alam Ang isasagot ko sa kahilingan Niya. Ayoko rin Naman siyang masaktan dahil sobra na Ang pinagdadaanan nito. Kapansin pansin Ang pagkaputla niya kaya lalo akong nahabag.

Hinatid ko Muna si Venice sa condo nito pagkatapos naming mag usap. Hindi na Ako bumalik Ng opisina dahil wala na akong gana magtrabaho kaya umuwi nalang Ako.

Nadatnan ko Sila mom sa sala na nilalaro ang anak ko. Nagtaka Naman ako dahil Hindi nila kasama si Shey.

"Son, Ang aga mong umuwi." Bungad ni Mom. Nagkiss Muna ako sa kanila at sa anak ko. Wala na akong masyadong time sa anak ko dahil sa sunod sunod na problema sa kompanya. Mabuti nalang naagapan ko. Hindi ko pa naayos Ang problema Namin ni Shey may dumating na Naman Isa pang problema.

"Medyo masama lang pakiramdam ko mom" ayoko man Siya mag alala pero mabigat talaga Ang pakiramdam ko Ngayon.

"Oh my God. Si Shey din masama ang pakiramdam kaya pinagpahinga ko Muna" Singhap ni Mom.

"Why? What happened to her Mom?" Natataranta Kong Tanong. Masama Pala yong pakiramdam niya Kanina tapos nagawa ko pa yon.

"Nahilo lang Siya Kanina. Baka napagod lang yon anak. Sabi Naman niya okay lang Siya pero pinagpahinga ko pa Rin Siya para sigurado. p" paliwanag ni Mom

"Okay Mom, puntahan ko lang po siya" Hindi ko na hinintay Ang sagot ni Mom at nagmadali na akong tinahak Ang kuarto ni Shey. Naabutan ko itong mahimbing na natutulog kaya tumabi Ako at niyakap Siya.

"Im sorry babe. I don't want to hurt you. Please wait for me babe. I really love you." Mahinang Sabi ko. Alam ko Hindi Niya ako maririnig dahil malalim Ang tulog nito. Buo na Ang gagawin Kong desisyon. Pero sana Hindi ito magiging dahilan na mawala sa akin Ang babaeng mahal ko.