Finding Mommy

Liam POV

"Okay ka lang ba talaga?" rinig Kong Tanong ni Shey. Nahalata Niya siguro na natetense Ako. Actually kanina pa akong Umaga nate-tense dahil sa Plano ko. Kaya Maaga Ako umalis Ng bahay para masiguradong ready na Ang lahat. Alam na Rin Ng pamilya ko Ang Plano ko. Kahit Sila ay excited na Rin.

Kanina habang naglalakad Sila palapit sa akin para akong nabato balani nang Makita ko si Shey na naglalakad Kasama Ang anak ko. Sobrang Ganda niya sa suot niya. Gusto ko sana siyang salubungin at siilin Ng halik sa labi dahil kita ko Ang ibang mga lalaki na nakatitig sa kanya pero nagpigil Ako baka tumakbo ito paalis.

Nang ngumiti Siya sa akin, parang gusto kong umiyak sa saya. Nakikita ko sa kanya Ang future ko, Namin Ng anak ko kaya Lalo akong nagkalakas loob na ituloy Ang Plano ko. I can't imagine living without her.

Hindi ko Naman maiwasang magselos kanina habang kausap Niya Ang mga bisita lalo na sa mga lalaking may tinging pagnanasa sa kanya. Nagtitimpi lang ako dahil ayokong masira Ang napakaimportanteng Araw na ito. Nagbalik Ang diwa ko nang pisilin niya Ang kamay ko. Diko pa Pala siya nasagot.

"I'm fine babe. Don't worry." Even the truth is I'm very nervous right now.

Narinig kong tinawag na ako ng Emcee kaya tumayo na ako. Tiningnan ko Muna si Shey and She smiled.

Nakailang hakbang pa lang Ako when someone called my name.

"Liam.." anang boses ng bababe. Huminto Ako and turned around only to be stunned because of the woman in front of me.

"V-venice?" shocked is visible in my face.

"Liam.. Love.." tumakbo ito papunta sa akin at niyakap Ako.

"I missed you so much love" I couldn't utter words out of shock.

"What are you doing here?" si Lianne

Kumalas Naman ito sa pagyakap sa akin. Nang matauhan ay lumingon Ako Kay Shey. Nakayuko Siya while holding my son. Rinig ko rin ang mga bulungan Ng mga bisita. I'm fucked up.

"Hi Lianne. How are you?" si venice

"Ang kapal Ng Mukha mong magpakita dito" Saad ni Lianne. Alam kong nagpipigil lang ito ng Galit. Alam Niya Kasi Ang dahilan Ng hiwalayan namin ni Venice

Hinila ko na si Venice palabas Bago pa magkagulo. I'm so mad right now. Hindi Ako Galit dahil sa pag Iwan ni Venice sa akin 2 years ago. Galit Ako dahil sinira Niya Ang Plano ko. Why did she showed up today. Of all days, why now?. "Liam, wait.. nasasaktan Ako" reklamo nito

Marahas ko siyang binitawan nang makalabas na kami. Wala akong pakialam kung may makakita man sa ginawa ko.

"Why are you here?" diin Kong sabi. Pinipigilan ko lang Ang Sarili ko dahil may mga bisita pa kami.

"Love, I'm here because I missed you" Umigting Ang panga ko dahil sa sinabi niya

"That's bullshit!" sigaw ko. Napasabunot Ako Ng buhok. "Let me remind you, we're done 2 years ago!" gigil Kong sabi

"That's why I'm here love. Please let's talk and Not here please" palinga linga pa siya sa paligid

"Talk? What for huh? And stop calling me love, Damn*t!"

"Please, hear me out first" she cried. Akma niyang hawakan ako pero bahagya akong umatras.

"Look, I don't want to hear anything from you. Just leave!" I'm so frustrated right now. Sira na Ang Plano ko. I don't know how to explain it to Shey. Paano kung iiwasan na naman niya ako or worst kung iiwan niya Ako.. No.. no.. Hindi ko kakayanin. Hindi ko namalayan Ang paglapit ni Venice at paghalik niya sa labi ko. I was caught off guard. Naitulak ko Siya bigla nang matauhan ako.

"F*ck! Why did you do that!" I gave her a deadly look. I saw pain, sadness and fear in her eyes.

"Please, I need you. I'm sorry I left you then. I have reasons why I left. And I regret it" humahagulhol niyang Sabi.

"Whatever your reasons, I don't care. Just go away like what you did before and don't go near me again!" Hindi ko na hinintay Ang sagot Niya at tinalikuran na ito. Ayoko Ng marinig ang mga rason niya. Bumalik na ako sa loob. Nakita Kong unti-unting nagsiuwian na Ang mga bisita. Bumalik Ako sa table Namin ngunit wala na si Shey at Ang anak ko doon.

"Son, where have you been?" salubong ni Mom na nag aalala. Si dad Naman ay tahimik lang na nakamasid sa akin.

"Mom where is Shey. I need to talk to her." Halo Halo na Ang nararamdaman ko Ngayon pero mas nangingibabaw Ang takot.

"Asikasuhin mo Muna Ang mga bisita anak. Hinahanap ka nila. Dinala na nila Shey Ang apo ko sa room dahil nakatulog na ito." Nag aalalang sambit ni Mom.

"I'm sorry for what happened Mom. You can go to your room Mom and rest. Ako na bahala Dito." Mabuti at sumunod Sila. Alam ko naguguluhan sila sa nangyari. Pero mas inalala ko Ngayon si Shey. Knowing her paniguradong iiwasan na Naman niya Ako.

If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience all for free. The next chapter is eagerly waiting for you! Shey POV

"Are you okay sis? Tanong agad ni Lianne pagkarating Namin sa suite.

"Oo Naman" tipid Kong sagot

"Are you sure? Paniguro pa nito na may pag aalala

"Okay lang ako Li. Wag Kang mag aalala. Medyo napagod lang Ako. Magpahinga lang ako" Nginitian ko Siya para Hindi na Siya mag alala. Pilit Kong pinapasigla Ang boses ko kahit Ang totoo nasasaktan Ako.

"Okay. Magpahinga ka muna. Call me anytime if you need something, okay" niyakap Niya Ako kaya sinuklian ko din ito ng yakap. Masaya Ako na naging kaibigan ko Siya.

Pagkalabas Niya Ng pinto ay Hindi ko na napigilang tumulo Ang luha ko. Alam Kong Wala akong karapatan na makaramdam nito pero hindi ko inaasahan na Ganon lang kabilis matapos Ang kahibangan ko. Kanina lang Ang saya ko pa, Ang saya pa namin ngunit panandalian lamang pala iyon.

Parang piniga Ang puso ko nong nakita ko Silang dalawang naghalikan pagkalabas Namin. Ito siguro Ang gusto niyang Sabihin sa akin, na nahanap na niya Ang mommy ni Baby at Ang babaeng mahal Niya. Tiningnan ko si baby na malalim na natutulog.

"Baby, nandito na Ang totoo mong Mommy. Mabubuo na Rin ang pamilya mo. I'm sorry baby. Dapat maging Masaya Ako para Sayo pero Ngayon Ang lungkot ko, Ang sakit Ng nararamdaman ko" kausap ko kay baby habang umiiyak. Dapat Hindi ko hinayaang mahulog Ako sa Daddy mo. Hindi sana ako nasasaktan Ng ganito Ngayon kasi alam ko namang darating Ang araw na ito.

"Baby, pakiramdam ko malapit na tayong maghiwalay" lalong nanikip Ang dibdib ko at napahagulhol. Sobrang sakit isipin na mawalay Kay baby. Sobrang minahal ko Siya na parang tunay Kong anak. "Mahal na mahal kita baby. Wag Kang mag alala Hindi ako magiging hadlang sa pagbuo Ng pamilya mo. Gusto Kong Masaya ka lagi" kausap ko pa rin sa kanya Hanggang sa makatulog na Rin Ako.