Chapter 15: Kabayaran
Pagkatapos mapaliguan si baby ay Ako na Ang nagbihis sa kanya. Pinadede ko na Rin Siya. Nang makatulog na ito bumaba Ako para makapag almusal. Naabutan ko Naman si boss na nag aalmusal mag Isa. Tatalikod na sana ako kasi ayoko sumabay sa kanya baka ayaw na may kasabay Ng magsalita Siya
"You should eat now"
"Ahmm, Mamaya nalang. Sabay na Ako kina Manang Fe." Sagot ko. Nahihiya Naman akong sumabay sa kanya No. Tsaka Hindi ako makakain Ng maayos. Mapipilitan akong Kumain ng mahinhin pag kasabay ko siyang kumain. "They're done eating. Eat." Hindi yon offer kundi utos. Sinunod ko nalang baka supladohan na Naman Ako. Mukhang bad mood pa Naman Siya. Well palagi naman
Dahan dahan akong Kumain. Panaka naka din akong tumingin sa kanya habang kumakain.
"Be yourself" Sabi Niya na nakatingin sa akin. Kimi Naman akong ngumiti sa kanya at Kumain na Ng maayos. Bakit nga Naman ako mahihiya sa kanya. Pagkain na ito, papalampasin ko pa ba eh Ang sarap sarap kaya. Bahala siya Dyan Basta kakain akong mabuti.
Nakita kong nagkakape na siya. Naalala ko naman na may sasabihin Pala Ako sa kanya. Ito na yong pagkakataon ko.
"Ahmm Liam" tawag Pansin ko kanya
Di Naman Ako nabigo dahil tumingin ito sa akin. Akala ko wa pakels Siya eh.
"Pwede bang ibalik ko nalang yong Pera na inabot mo sa akin kasi-?"
"What do you mean?" Tanong niya agad. Atat lang? dudugtungan ko pa nga kasi sana yon eh kaso umepal na Siya. Hmp
"Ano Kasi, kung ok lang sa account ko nalang I send yong Pera para Hindi na Ako aalis para mapadala ko yong Pera sa parents ko. Padala ko nalang online" Ano ba yan nakakatakot Naman ito kausap masyadong seryoso. Ganito ba talaga to? Ang boring niyang Kasama ha. Buti nalang guapo Siya.
"Ok" tipid niyang sagot. See? Kakapagod Siya kausap. Ang Haba Ng sinabi ko pero yon lang Ang sagot Niya. Nirolyohan ko Naman Siya Ng mata sa isipan ko.
"And...sorry din Pala sa nangyari don sa bar." Nakayukong Saad ko sa kanya. Wala naman akong nakuhang sagot kaya nag angat Ako Ng Mukha. Nakatingin lang Siya sa akin pero Wala akong mabasa na anumang emosyon. Kaya nagsalita Ako ulit.
"Kasalanan mo rin naman kasi yon." Paninisi ko sa kanya. Hindi ko alam kung San ko nakuha Ang kapal Ng Mukha Ng Sabihin ko yon.
Tinaasan Naman Niya Ako Ng kilay. "How come it is my fault?"
"Ahm Kasi binangga mo ako? Tumapon tuloy yong alak na dala ko kaya nabasa ako." Nakanguso Kong sabi
Nilagay Naman Niya Ang daliri sa baba Niya tila nag iisip. "Kaya ba Galit na Galit ka sa akin non?"
"Oo. Paano Kasi first time kung makapunta sa ganong lugar tapos diko pa masyado naenjoy dahil sa ginawa mo. Baka di na ako makabalik doon."
"So gusto mong bumalik sa ganong lugar?" medyo Galit nitong pagkasabi kaya kinabahan na Naman Ako.
"Hindi sa Ganon, kaya Sabi ko baka yon na Rin Ang last Kasi di naman ako mahilig sa Ganon. Dinamay lang Ako Ng kaibigan ko. At para masubukan ko Rin Naman" paliwanag ko.
"So that's the reason na sumugod ka na Galit. Bakit di mo nalang ako kinonfront ng maayos?
"Nainis Kasi Ako Sayo Kasi imbis na magsorry ka tinalikuran mo pa ako. Isa pa, nakainom pa ako kaya medyo Wala Ako sa Sarili non." Nahihiya Kong Saad sa kanya.
If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience-all for free. The next chapter is eagerly waiting for you!
"I think I really owe you an apology for ruining your night and for kissing you?" pilyo Naman itong ngumiti.
Namula Ako sa sinabi Niya. Bakit kailangan pa niyang banggitin yong kiss? Nang aasar ba Siya? Kaya yumuko nalang Ako para maitago Ang namumula Kong Mukha. Hay bakit ba Ako Ang mahihiya. Siya Naman itong may kasalanan sa akin ah. "I'm sorry. I'm just in a bad mood that time. Hindi ko napansin na nabangga kita. I know may nabangga Ako but I didn't know it was you. And worst happened pa kasi natapunan ka ng drinks. Tuloy tuloy lang Ako sa paglalakad thinking na walang problem. You know Naman Kasi pag sa bar common na Ang banggaan mostly pag maraming tao." Mahabang paliwanag Niya. Mukha namang sincere at totoo Ang sinasabi Niya.
"And about the kiss, I was pissed by your sudden rude actions that's why I did that thinking that you're trying to get my attention like what other girls did." Dagdag Niya pa na nagpapula na Naman sa mukha ko.
"So iniisip Niya na ganong klase akong babae? Never pa nga Ako nagkaboyfriend" himutok ko sa saloobin ko. Naasiwa Naman Ako dahil medyo Hindi ako comfortable sa sinabi Niya. Ngumiti nalang Ako para di Niya mapansin "Ok na yon Kasi nakabawi na Naman na ako. Nalibre mo kami" natatawa Kong Sabi
"But I don't intend to let you away that easy." Palatak nito
"Ha?" takang Tanong ko. Nawala Ang ngiti ko sa labi. Pinagsasabi nito
"Maniningil ako. You see. Walang nakakagawa sa akin Ng Ganon. Ikaw lang Ang may lakas ng loob." Natakot Naman Ako sa sinabi Niya. Ang seryoso Kasi Ng Mukha Niya.
"Ibawas mo nalang sa sahod ko yong binayaran mo non" confident ko ding Sabi sa kanya. Iniisip ko rin Naman talaga na babayaran ko siya dahil ayokong pag isipan Ako Ng iba Ng Hindi maganda. Nagawa ko lang yon sa inis at dahil sa alak kaya nagkalakas loob Ako. Pero Kung tutuusin nga kulang pa nga yon kabayaran sa ginawa niya. Siya kaya singilin ko.
"No, no, no. Hindi Pera Ang gusto kong kabayaran" sagot Niya na nakangisi. Nagulat Naman Ako sa sinabi Niya. "What? Anong gusto nitong tukmol na ito? Magbabayad na nga ako. Ano pang inaarte Arte Niya?" sa isip isip ko
"A-anong gusto mong ibayad ko?" utal Kong Tanong. Wag niyang sabihing-napasighap Naman Ako sa naisip ko. Hindi pwede. No way!
Hindi ko namalayan na nakalapit na Pala siya sa akin. Yumuko ito at itinapat Ang bibig Niya sa Tenga ko. "You will know soon baby" bulong niya. Nagsitayuan Naman Ang balahibo ko sa ginawa Niya. Medyo nanigas Ako dun ah. Tsaka ano daw? Baby? Kikiligin na sana ako kaso Narinig ko siyang humalakhak papalayo.
"O God, Ang creepy niya" mahinang sambit ko. Wala Namang nakakatawa. Hay guapo sana kaso may sayad sa ulo. Ilang minuto pa akong nakatulala. Pinoposeso Ang mga sinabi Ng walang hiya Kong boss. Siya pa may ganang maningil. Walang pahintulot na nga niyang kinuha Ang first kiss ko.
"Baka Naman Hindi siya nasarapan dun sa kiss. Hindi ka naman kasi tumugon" singit Ng atribida Kong utak. Kaya tinampal tampal ko ung ulo ko dahil diko nagusgustuhan Ang mga nasa isip ko. Nagulat Naman Ako nang may biglang. nagsalita.
"Ok ka lang Ate Shey?" si Marie Pala. "Masakit ba Ulo mo ate?" Tanong Niya ulit na may pag alala.
"Ok lang Ako Marie. Hindi masakit ulo ko. May iniisip lang Ako" ngumiti nalang Ako sa kanya
"Ganon Po ba? Tapos na po ba kayong Kumain para maligpit ko na ito." Tukoy Niya sa mga pinagkainan.
"Ah oo tapos na. Ako nalang magliligpit Ng mga ito" pagpresinta ko
"Ay Hindi Po ate. Ako na Po. Nakatoka Po talaga ito sa akin. Sige na baka pareho pa tayong mapagalitan kung magpumilit ka." Aangal pa sana Ako pero Wala na akong nagawa kundi sumunod dahil hinila na Niya Ako at pinalabas.
Habang naglalakad Ako nakasalubong ko Ang boss ko. Papasok na marahil ito sa trabaho. Nakangiti lang ito sa akin at nilagpasan na Ako. Para Namang kakaiba yong ngiti Niya. Sumagi tuloy ulit sa utak ko yong sinabi niya kanina. Ano kayang kabayaran Ang gusto Niya? Hmm baka may ipapagawa lang Siya sa akin. Ipinilig ko nalang Ang ulo ko at tuloy tuloy na naglakad pabalik saq room.