Captivating my Heart

"are you ready?" i just nod at him and he get outside and open the door for me.

"Thank you Zin" he smiles; I do the same. Ilang araw lang akong nagtagal sa hospital, may mga pasa at sugat pa'ko but I manage to go to school. Pagbaba ko, nasa akin lahat ang mata, I know naman na mandidiri sila sa itsura ko, go ahead judge me if you want cause I don't care.

"Grabe ang ginawa ng mga babaeng yun sa princess na'tin" nabato ako at napatigil sa paglalakad.

"Hime? What's the matter?"

"Hala baka anong nangyari sa princess na'tin, bigla nalang siyang napatigil sa paglalakad" they still care for me even I'm a bad and ugly. I smile bitterly, I breathe in and out, I composed myself and walk towards them. "Zeindy!" Sumunod agad sakin si Zin.

"P-princess" utal na sabi niya, I smile at her.

"Thank for caring" sabi ko na nagpatulala sakanya, then I left them dumbfounded, Zin and I walk the path to our rooms.

"You say that? For real?" Still shock Zin?

"Yeah, why? There's something wrong about it?"

"That's the first time"

"I change Zin, ayaw mo ba yun?"

"Hindi naman sa ganon, nakakabigla lang"

"Sabihin nalang na'tin na mas na appreciate ko yung mga taong nagcacare sakin kahit nagawan ko sila ng masama, they still there for me even I do horrible things, like Ysabel" he smile at me.

"Then I'm waiting you say I'm handsome" proud niyang sabi, tsk.

"Asa ka" umuna nako pero hinabol pa din niya ako, actually may sasabihin pa'ko but later nalang, I want to talk to Benedict first.

"Wait lang naman, gwapo naman talaga ako, ayaw mo lang talagang aminin" humarap ako sakanya.

"Zin masyado kang nagbubuhat ng bangko mo, ingat ka baka bumagsak yan at walang sumalo sayo" natatawa kong sabi.

"Totoo naman kasi tsaka maraming sasalo sakin" napa irap nalang ako sa hangin dahil sa kayabangan niya.

"Jan kana nga at papasok nako" sabi ko at humarap na sa pintuan.

"See you mamayang lunch" bumalik ang paningin ko sakanya at nginitian siya "go ahead, kung may problema just call, I'm just one call away" kumindat pa siya, siraulo ka talaga, napalaki ang ngiti ko, inayos ko muna ang sarili ko at huminga ng malalim tsaka ako humarap muli sa pintuan.

Lost in the world of this story? Make sure you're on Ñe5s.org to catch every twist and turn. The next chapter awaits, exclusively on our site. Dive in now!

"Ok kaya mo yan" pagpapalakas ko ng loob sa sarili ko.

"Mauna nako Hime, Good luck" hindi ko na siya nilingon pa, hinawakan ko ang siradura at pinihit tsaka itinulak paloob ang pintuan, bumungad sakin ang mga kaklase kong nakatingin sakin, I'm sure alam na nila, hayaan na. Lumakad nalang ako papunta sa upuan ko.

"Zeindy" sinalubong ako nila Kal at Cai, kinuha nila ang bag ko at nilagay sa upuan ko. Anong trip nila? Hinayaan ko nalang sila at tumuloy na sa paglalakad papunta sa upuan ko, habang naglalakad ako, napansin ko na wala pa si Benedict, nasaan na kaya yun, nagpalinga linga ako pero hindi ko siya makita, hindi ako sanay na hindi siya nakikita ng maaga, ano kayang nangyari sakanya? "Kal?"

"Hmm?"

"Pumapasok ba si Benedict?"

"Oo kaso lately lagi siyang late, minsan naman may pasa at sugat at minsan hindi mo malaman kung natutulog pa ba" what happened to him? "Anong nangyayari sakanya?"

"I don't know either" kibit balikat niyang sabi, atomatiko akong napatingin sa pintuan ng bumukas yun, bumungad samin ang mukha niyang puno ng sugat at pasa, tuloy tuloy lang siya sa paglalakad hanggang makarating sa tabi ko, wala siyang pinapansin at kinakausap, umayos ako ng upo at pinagmasdan siya.

"B-benedict" ghad nauutal ako, not now please, tumingin siya sakin, bakit ganon ang bigat ng nararamdaman ko, parang may nagawa akong kasalanan sakanya.

Lost in the world of this story? Make sure you're on Ñe5s.org to catch every twist and turn. The next chapter awaits, exclusively on our site. Dive in now! "Nandito kana pala, good to see you again" sounds like sarcastic, but I'm still looking at him.

"Can we talk?" His face change, from sarcastic one to serious type.

"Talk about what? Your love life? About what happened to you? Nah I don't want to hear it, I realize na hindi ko na dapat pang ipagsiksikan pa ang sarili ko sayo, hindi mo naman ako gusto then let me do whatever I want, you can do whatever you want, flirting with other boys, hang out with them" *pak, nanginginig ako sa galit dahil sa mga pinagsasabi niya.

"How dare you! ni hindi mo nga ako kilala then you say those words, alam mo bang nag-aalala ako sayo" tumingin siya sakin, pansin ko ang paglamlam ng mga mata niya "they say after the incident something change in you, so I do care cause you're important to me" nararamdaman ko na ang pagbabadya ng mga luha ko, agad akong tumayo at tumakbo palabas ng room, bahala na kong saan ako dalhin ng mga paa ko basta maka-alis ako sa room at makahinga muna. Wala naman na akong narinig na kahit ano mula sakanya. tumakbo nalang ako ng tumakbo, hinayaan ko na ang mga paa ko kong saan ako bitbitin, napatigil ako sa likod ng school, dito ako nabugbog ng mga babaeng yun, tumingala ako, may pumatak sa mukha ko na tubig, umaambon. palakas ng palakas yun at tuluyan ng bumuhos, kasabay ng malakas na pagbagsak ng ulan ang pagbagsak ng mga luha kong kanina pa gustong kumawala. Mag momove on nanaman ako sa taong wala namang kami, para akong baliw dito, nakangiti ako habang may pumapatak na luha sa mga mata ko.

"Zeindy" nagulat ako ng may humablot sakin at kinulong ako sa mga braso niya, hindi ko alam kong anong gagawin ko, wala na'kong lakas para ipagtabuyan pa siya, I feel safe and comfortable, niyakap ko na din siya, patuloy pa din sa pag- agos ang mga luha ko "sorry kanina, hindi ko gustong sabihin yun" pero nasabi na niya, hindi ko siya kinibo "sorry, sorry, sorry" sabi niya, nagpupumilit akong bumitaw pero hindi ko kaya.

"Alam mo bang hindi kayang gamutin ng sorry mo ang nasabi mo? Masakit Benedict, sobrang sakit kasi mahal kita, alam mo ba yun? Yung kakausapin kita para sabihin sayo ang nararamdaman ko, pero ang ganda ng sagot mo eh, kaya wag nalang" bigla siyang bumitaw sa pagkakayakap sakin at pinagpantay ang mukha namin.

"Paki ulit?"

"Mahal kit- Mahal din kita" putol niya sa sinabi ko at agad akong niyakap ulit, natulala ako at narindi dahil hindi ko inaasahan ang sasabihin niya "so tayo na?" bumitaw na siya sat hinarap ako.

"No manligaw ka" agad kong sagot, pinunasan niya ang mukha ko.

"Basta ikaw kamahalan" kinindatan pa niya ako "gagawin ko ang lahat para mapasaya ka, hindi ako gagawa ng dahilan para paluhain ka ulit" sabi niya at hinalikan ako sa noo, I wish it would last long. Sa ngayon hahayaan ko munang sumaya ang sarili ko sa piling ng taong nagmamahal sakin at minamahal ko.