Captivating my Heart

"Zeindy POV"

Gising na ang diwa ko pero hindi ko maimulat ang mga mata ko, pakiramdam ko nakahiga ako at ang lamig ng paligid, patay na ba ako? Pinilit kong buksan ang mga mata ko, malabo ang nakikita ko, muli akong pumikit at sa pagmulat ko, puting kesame ang bumungad sakin, nasaan ako?

"Zeindy"

"Hime"

"Zein" dahan dahan ko silang nilingon, nandito silang lahat. Si Zin, si Kalisto, si Caius, si Ysabel at si Benedict.

"Tatawag muna ako ng doctor" sabi ni Kal at lumabas.

"Kamusta pakiramdam mo?" Tanong ni Cai at hinawakan ang ulo ko. Hindi ko magawang magsalita.

"Hime?" Pinilit kong ibuka ang bibig ko pero hindi ko kaya, anong nangyayari?

"Doc" tumingin ako sa doctor "bakit hindi siya sumasagot samin?" Hindi ko gustong gawin yun.

"Don't worry mababalik din naman yan, nacheck na namin ang mga part na tinamaan sakanya at wala namang fracture, she's safe now, need lang niya ng tubig at makakain ng tama" lumapit sakin ang doctor at inilapit sakin ang flashlight niya "say ahhh" ngumanga ako, tumango siya "as what I've said she's alright" tumingin siya sakin "try to speak" tumango ako.

"Z-z-zin" hinihingal kong sabi.

"Zeindy" sabay sabay nilang sabi.

"Need niya lang ng pahinga pa, buti nalang at hindi ganon kalala ang tama sa lalamunan niya, mamaya babalikan ko siya, for now I gonna go" sabi ng doctor.

"Thank you doc" nagwave ng hand ang doctor at lumabas na.

"Ayos na ba pakiramdam mo?" Tanong ni Kal, pinakiramdaman ko muna ang sarili ko, medyo masakit ang katawan ko.

"M-masakit l-lang k-katawan ko" agad naman silang lumapit sakin.

"Saan dito ba o dito" sabi ni Zin at tinuro ang iba't ibang parte ng katawan ko, tumango ako. halos buong katawan ko ang masakit Zin.

"Teka halos lahat ah, sigurado kang ayos ka lang" tumango ako "pahinga ka muna, teka gusto mo bang kumain?" Actually kumakalam na sikmura ko, tumango nalang ako.

"Kal, Cai dito muna kayo bibili muna ako ng makakain natin" tumingin siya sakin at hinawakan ang ulo ko "bibili muna ako ng makakain natin" tumango nalang ako, ngumiti siya tsaka lumabas.

"Salamat naman Zein at ayos kana" sabi ni Kal.

"Ano bang nangyari?" Tinignan ko si Cai. Napalunok ako, alam ko kong anong kaya nilang gawin sa mga yun, pero kong hindi ko sasabihin, hindi sila titigil na malaman yun. Hindi ko alam kong anong gagawin ko.

"Both of you stop it, she need to rest, lumayas nga kayo sa harapan niya, inistress niyo si Zeindy" agad akong napatingin sakanya, ang bilis naman niyang makabalik.

"Nagtatanong lang naman" sabi ni Cai habang nakanguso.

"Ako na magkwekwento, hindi pa siya pwedeng mastress ano ba kayo"

"Zeindy sorry, masyado lang kaming nag-alala, lalo na at wala kami ni Cai and also thankful kasi nanjan sila Zin at nailigtas ka" sabi ni Kal.

"It's okay" yun lang ang naisagot ko pero nginitian ko sila, lumakad sila papunta sa upuan dito sa kwarto ko.

"Hime I'm sorry kong hinayaan kong guluhin ka ng dalawang yan, halika iuupo kita para makakain kana" tumango ako, hinawakan ako ni Zin sa likod at dahan dahang ini-upo, inayos niya ang unan sa likod ko para masandalan ko. Inayos niyo ang kakainin ko.

"Ako na magpapakain sayo"

"No ako na, hindi naman baldado ang kamay ko"

"Ako na sabi eh" sagot niya pa.

"Ako na kaya ko naman" sagot ko pabalik.

"Mainit 'to hindi mo kakayanin" ang kulit ng isang 'to.

"Zin ako na, anong silbi ng kamay kong di ko gagamitin, anong silbi ng bibig at baga kong hindi ko kayang kumain at palamigin ang pagkain" napaka kulit ng isang 'to.

Lost in the world of this story? Make sure you're on Ñe5s.org to catch every twist and turn. The next chapter awaits, exclusively on our site. Dive in now!

"Ano ring silbi ko kung hindi kita aalagaan? Anong silbi ko kong pumunta ako dito para lang tignan kang kumain at pabayaan ka? Ano ako display na panoorin ka lang mahirapang kumain?" Tsk, sabi ko nga, kaya ang ending siya ang nagpakain sakin. Naubos ko naman yung lugaw na binili niya, pagkatapos kumain ako ng ilang pirasong mansanas na binalatan ni Cai kanina at katatapos ko lang din uminom ng gamot na niresita sakin.

"Nga pala Zein" napatingin ako kay Kal "pupunta sila tita dito mamaya may inasikaso lang" dugtong niya.

"Ilang araw ba akong tulog?"

"It's been three days" three days lang pala..... Wait.... What! Three days?! Bakit parang kahapon lang lahat? "WHAT?!" lahat sila nagtinginan sakin at lumapit.

"Calm down Zein" sabi ni Cai.

"Sorry, nagulat lang ako, akala ko kasi ilang oras lang" hinawakan ni Zin ang ulo ko pababa sa likod ko. "Don't worry alam naman na ng mga teachers ang nangyari" sabi niya.

"Hindi naman ang grade ko ang ikinakabahala ko"

"Then what?"

"Nothing"

"Yung mga babae ba?" Tumingin ako ng masama kay Kal, bakit pa niya binangit "mukhang nahuli ko hahahaha, don't worry wala na sila sa school" what!

"Bakit niyo sila pinaalis?"

"Look Zeindy" tumingin ako kay Zin "hindi papayagan ng school na may ganong pangyayari, ang school at pangalan ng pamilya ko ang madadamay, kaya hanggat may magagawang paraan para maiwasan ang ganon ay ginagawa na" pero paano yung ginawa ko.

"Pero yung nagawa ko?"

"That's different and one more thing hindi siya sa school nangyari at walang nakaka alam no'n bukod sa'tin nila Ysabel"

"Pero"

"Tama na Zeindy, alam kung gusto mo silang bawian but stop it, just rest para mabilis kang gumaling" ano pa bang magagawa ko.

"Ok fine" mataray kong sabi "sila mom at dad ba pumupunta ba sila dito?"

"Actually sila ang nagbabantay sayo sa gabi and every morning naman ang mga nurse at bantay mo sa labas at kami naman sa hapon, paulit ulit yun" ganon pala pero t-teka bakit may ganon ako? "Nurse at Guard?"

"For your Security Zein, baka pumunta yung mga gumawa sayo niyan at baka tuluyan kana" tinignan ko ng masama si Kal, wala siyang masabing maganda tss.

"Kal has a point" isa pa 'tong si Cai.

"tama na yan, Zeindy need to rest, pwede na kayong umuwi" sabi ni Zin, Zin's right, kita sa mata nila ang pagkadismaya.

"Zin naman, mamaya nalang" sabi ni Cai.

"then shut your mouth" umupo na si Kal at Cai sa couch at nanahimik, tumingin ako kay Zin.

"salamat Zin"

"it's fine, mahiga kana para makapagpahinga kana" inalalayan niya akong mahiga, tumingin ako sakanya, nah I'm staring at him, now I know what I really feel towards him, It's just infatuation, I know who really I loved. "Hime are you ok?"

"yeah I'm fine"

"rest now hime, we're here for you" I feel relief, I closed my eyes and let the darkness invaded me.