OFFICIALLY MARRIED TO MY BIAS

DASURI

Pagkauwi ko sa bahay nagpalit lang ako ng pambahay at saka naupo sa kama namin ni Kai. It's already 1 o'clock but still wala pa rin ang asawa ko sa bahay. Napagod na ko sa gabi-gabing paghihintay sa kanya sa sala kaya minabuti kong pumasok na sa kwarto namin at doon na matulog.

Habang nakaupo sa bandang ibaba ng kama, inilabas ko mula sa bulsa ng aking panjama 'yung pregnancy test na ibinigay sa akin ni L. joe.

Oo, tinanggap ko na rin. Naisip ko kasi hindi nya talaga ko titigilan hangga't hindi ko 'yon tinatanggap. Kaya kahit wala naman talaga kong balak na gamitin 'yon, kinuha ko parin. Habang nakatitig rito hindi ko napansin ang pagbukas ng pinto ng kwarto. Masyado kasing malalim ang aking iniisip.

"What are you looking at?" napapitlag ako nang may marinig na boses sa di kalayuan. Pag-angat ng aking ulo bumungad sa akin si Kai na nagtatanggal ng kanyang jacket. Mukhang kapapasok pa lang nito sa loob.

"Huh? Ah, Wala. Hehe." Sabay tago ko 'don sa PT sa likod ko. Hindi ko kasi alam kung dapat ko na bang sabihin kay Kai 'yung tungkol sa napag-usapan namin ni L. joe.

Hindi ko pa rin kasi alam kung dapat ko ba syang paniwalaan o hindi.

Nilapitan naman nya ko at saka tinitigan nang maigi. Takte. Mukhang hindi sya naniniwala sa sinabi ko. Iba kasi 'yung tingin nya. Bigla tuloy akong kinabahan. "Let me see it." Utos nito. I gulped.

Seryoso ba sya? Gusto nya talagang makita? Baka magulantang sya pag makita nya.

"Dasuri, nakikinig ka ba? Sabi ko, patingin ng hawak mo." Ramdam ko ang otoridad sa boses ni Kai. Lalo tuloy akong nanliliit sa ginagawa nya.

Arggh. Si L. joe may kasalanan nito.

"Eh, hubby...wala naman 'to e. Promise. Hehe." Pagtanggi ko. Wag na kasi syang makulit.

"I don't believe you. Show it to me. Now." Napailing na lang ako nang marinig ang warning tone nya. Isa lang kasi ang ibig sabihin 'non. I should follow him or else be killed.

"Argh, Fine. Sige na nga. Basta ipangako mo muna sa'king hindi ka magagalit kapag nakita mo na 'tong hawak ko." labag sa loob kong pahayag. Imbes na sumagot, lumevel sya sa'kin and cupped my face. "Wifey, you know that I love you right?" nalulunod ako sa tinging ipinupukaw sa akin ni Kai. Ramdam ko roon kung gaano nya ko kamahal. Kahit naguguluhan ako sa mga kinikilos nya. Tumango-tango parin ako bilang sagot. Ipinatong na rin nya ang isa pa nyang kamay sa kabila kong pisngi. Sabay ipinagdikit ang aming mga noo. Hindi ko alam kung bakit nakakapagtaka ang mga kinikilos nya ngayon. Dahil ba 'to sa tagal naming hindi pagkikita? "And I can't live my life without you now. Ganon ka kahalaga sa akin kaya please, wag na wag mo 'yung kalilimutan." He brushes his lips on mine and gave me a short but very sweet kiss.

Hindi naman ako mapagsidlan nang tuwa nang muli kong maramdaman ang kanyang mga halik. Ang mga labi nyang matagal ko nang hinahanap-hanap. Akala ko'y hindi ko na muling mararamdaman pa.

Matapos ang aming paghahalikan. Hindi ko agad namalayan na naiangat na pala ko ni Kai patungo sa ibabaw nang kama. Maingat nya kong inihinga roon at pagkatapos ay mabilis na hinubad ang kanyang pang-itaas na damit. Muli syang puwesto sa ibabaw ko at sinubukang angkinin muli ang aking mga labi, pero iginilid ko ang aking mukha para hindi nya maabot 'yon.

"Sandali, hubby." Pigil ko rito.

"Bakit?" tanong naman nya. Ibinalik ko ang atensyon sa kanya and looks at his face.

"Lasing ka ba?" Amoy alak kasi ang hininga nya. Maski nang halikan ako nito ay nalasahan ko ang mapait na lasa nang ininom nya. Pinuntirya nya ang aking tenga. Ibinulong nya sa akin ang kanyang sagot habang mahinang kinakagat ang mga parte nito.

"Yeah, Nakainom ako. But don't worry I am fully aware of what I'm doing."

Because of his husky voice, nakaramdam ako nang pagtaas ng balahibo sa buo kong katawan. Lalo na nang bumaba na ang kanyang mga halik patungo sa aking jawline. He sucks it while his other hand suddenly grabbed my left breast making me moan.

"Hmm, Kai... ughh."

Muli nyang binalikan ang aking mga labi habang unti-unting ipinapasok ang kanyang kanang kamay sa loob ng aking damit. I closed my eyes and enjoy our kisses.

I savor every kiss that he gave and answer it with all my loves. Ngunit habang patuloy ang page-espadahan ng aming mga dila. Pati na ang patuloy na pagyapos ng mga kamay ni Kai sa buo kong katawan. May isang bagay ang nagpagising sa aking diwa. Iminulat ko ang aking mga mata at nag-isip.

Paano kung totoo yung sinabi ni L. joe? Paano kung bu-buntis nga ako? Tapos kapag itinuloy namin ni Kai ito. Hindi kaya..... mamatay 'yung baby sa tyan ko? Waaaah. Pinutol ko ang paghahalikan namin ni hubby at dali-daling inilayo nang bahagya ang katawan nya sa'kin. Napatitig sa'kin si Kai na nakasalubong ang dalawang kilay, "Na naman? What now?"

Naku, mukhang nainis si hubby sa ginawa ko. Halos magdikit na 'yung dalawang kilay nya e. Paano kung mali naman pala si L. joe? Edi mas lalong lagot ako nito? Aist. Pinilit kong ngumiti kahit na sobrang sama na nang tingin sa'kin ni hubby. Kailangan kong magdahilan para hindi sya lalong magalit sa akin.

"Umm, ano kasi... umm... me-meron kasi ako." Mautal-utal kong pahayag.

Nag-isip pa ito sandali habang nakatitig sa akin. Mukhang nakuha naman nya ang ibig kong ipakahulugan. Unti-unti nang nawawala yung kunot sa noo nya sabay labas nang malalim na buntong-hininga. "Tsk. I get it."

Inayos nya ang nagulo kong damit bago huminga sa gilid ko. Tahimik ko namang pinagmasdan ang kilos nya. Kinuha nya 'yung kumot at ibinalot sa katawan nya.

"Sabi ko nga, matutulog na ko." bulong nito sabay talikod sa akin. Medyo natawa naman ako nang marinig 'yon. Pinagmasdan ko pa sandali ang likod nya bago ko niyakap ito. Ipinatong ko pa ang ulo ko sa braso nya.

"Hmm, hubby? Nabitin ba kita? Sorry." I whisper. Bigla tuloy akong naguilty sa pagsisinungaling ko. Ngayon na nga lang ulit kami nagkaoras sa isa't-isa. Sinira ko pa. Tsk.

I heard him chuckle. Umayos sya nang higa at iginide ako papunta sa ibabaw nya. Pinahiga nya ko roon at saka niyakap nang mahigpit.

"My wife always making me laughs because of her stupidity."

"Don't say sorry for that, hindi naman kita pinakasalan ulit para lang doon. At ayoko ring gawin 'yon dahil lang gusto ko. Mas maganda kung pareho tayong nakikioperate." Napangiti ako nang marinig 'yon. Sana lagi na lang ganto. 'Yung lagi lang syang nasa tabi ko.

"I love you hubby," bulong ko bago pumikit.

Naramdaman ko naman ang paghalik nya sa buhok ko bago sumagot. "I love you too my wife. I hope your love is enough to forgive my sins." I heard something na sinabi nya pero masyado na kong inaantok para pansinin pa 'yon. KINABUKASAN....

"Mabuti naman at bumaba kana? Malapit nang lumamig 'tong mga niluto ko sa tagal mong bumangon." Ngumuso ako bilang tungon sa komento ni Kai pagkarating ko sa kusina.

Akala ko maaga na naman syang umalis kaya laking tuwa ko talaga nang masilayan sya sa kusina. Hindi ko talaga akalain na maabutan ko pa sya dito and to make it greater? He's cooking for me. Grabidii. Ang tagal na rin nang huling beses nya kong pinagluto ah? Namiss ko 'to. Hehe.

"Akala ko nakaalis kana ulit. Masaya kong mali ako. Namiss ko na kasing kumain sa umaga na kasabay ka e. hihi." Medyo nagblush pa ko nang sabihin ko 'yon. Ngumiti naman sa'kin si hubby bilang tugon kaso parang may lungkot parin sa awra nya.

"Hmm, talagang hinintay kita. Because I missed you too, wifey. Here, eat this." Inilagay nya sa tapat ko ang isang plato na may laman na pancake. Kinuha ko naman agad ang fork and knife sa tabi nito at dali-daling kumain. "Woah! My favorite. Hmm. Hindi parin talaga nagbabago ang luto mo. Ang charap-charap parin. Hihi." Nageye-smile pa ko sa harap ng asawa ko.

Just a heads up: FindNovel.net is the only place to read the complete version of this book for free. Don't miss out on the next chapter-visit us now and continue your journey!

"Ganon talaga. Sinamahan ko 'yan ng buong pagmamahal." Inabot nya ang labi ko at pinunasan 'yung honey na nagkalat roon. Gaya ng dati sinubo nya 'yung nakuha sa labi at kinain. Bahagya akong napangiti. Kinikilig talaga ko sa tuwing ginagawa nya 'yon. Hihi.

Ipinagpatuloy ko ang pagkain habang sarap na sarap dito. Bukod sa masarap na pagkakaluto ni hubby. Masaya ko na kasama ko sya ngayon, na nararamdaman ko ang pesensya nya. Sa ganoong paraan ko kasi nararamdaman na mahalaga talaga ko sa kanya.

"Sana lagi tayong ganito. Ang lungkot kasi sa tuwing naiiwan ako dito sa bahay. Para tuloy ayoko na ring umuwi." Napahinto sa pagkain si Kai nang marinig ang sinabi ko. Maski ako'y nagulat sa binitawan kong mga salita. Dali-dali ko tuloy iyong binawai.

"Pero wala kong ibig sabihin 'don ah? Hindi naman kita pinepressure na uwian ako lagi. Nage-gets ko naman kasi 'yung schedule mo. Fan mo kaya ko. Di 'ba? Hehe." Kahit na halatang naiilang, nagawa parin akong ngitian ni Kai. "I know, that's why I'm so thankful to have you." Sabay hawak pa nito sa kamay ko. Nginitian ko naman sya.

"Wala 'yon. Basta ikaw hubby, malakas ka rin sa akin e. Hehe." Pagpapatawa ko pa.

"Pero tenga nga, ano bang meron at bigla kang naging sweet sa akin? Kagabi ka pa e. Hmm. May kasalanan ka 'no?" pag-iintriga ko rito.

Nakakapagtaka naman kasi talaga. Mula sa pagiging cold noong mga nakaraang araw, bigla bigla na naman nyang maiisipang maging sweet? Aba. Matinde.

"Huh? W-Wala. Bakit naman ako magkakaroon ng kasalanan sa'yo?" sabay iwas ng tingin sa'kin.

"Ahh, alam ko na. May hihingin kang pabor? Umamin kana kasi." Kilalang-kilala ko na kaya sya. Siguradong may dahilan lahat ng ginagawa nya ngayon.

He took a deep breath bago ko nilingon. As the moment he looks at me, alam ko na agad ang isasagot nya. Positive.

"Hmm, you're right. Meron nga kong pabor na hihingin sa'yo."

Binawi ko ang kamay ko sa kanya. At saka tinignan sya nang nakanguso. "Ashush, sabi na e. Ano ba 'yon ha? May ipapagawa ka ba sa akin? Baka naman.... hihilingin mong maging P. A ulit ako ng grupo mo?"

"Ayieee. Oo na agad ang sagot kung ganon. Hihi." Grabidi. Iniisip ko pa lang na makakasama ko na naman si Kai sa lahat ng activity nila. Hindi na ko mapagsidlan ng tuwa. Haha.

"Actually, ang gusto ko talagang hilingin sa'yo is, payagan ako." Naudlot ang pagde-day dream ko sa mga bagay na pwedeng mangyari kapag naging P. A nila ulit ako nang marinig ang sinabi nya.

"Payagan...? Saan...?" walang kaide-ideya kong tanong.

Segundo pa ang lumipas bago ito nakasagot sa tanong ko. Mukhang nag-ipon pa ito nang lakas ng loob para mawika ang gusto nyang ipahiwatig. Muli nyang hinawakan ang kamay ko at mahinang pinisil ito. Tinitigan pa nya ko sa aking mga mata dahilan para lalo akong kabahan.

"Dasuri, can I? Can I .... take care of Hyena?"