Flaws and All

Nakaupo sya sa kanyang matte black na swivel chair, nakataas ang kanyang mga paa sa kanyang desk.

"Za, si Xochitl oh. Iwan ko na kayo" tumango lang si Ryan sakanya bago ako tinapik sa balikat.

Sa harap ko ay isang walang ekspresyon na Zarette, nakahalukipkip na sya ngayon at kakatapos magayos ng upo.

"Why are you avoiding me?" Diretsa nyang tanong, hindi na ako uupo dahil aalis rin ako kagad kapag nasabi nya na ang pakay nya sa akin.

"Hindi ah? Bakit naman sana kita iiwasan?" pagdideny ko, lumapit sya sa kanyang computer at nagsimulang magtype.

"I've watched all the cctv cameras to look for you. You are running and walking backwards while checking the vicinity. And you met a new friend, Aveline Lim from Block C, Medtech student" napalunok at napanguso nalang ako sa sinasabi nya. Lahat ng impormasyong sinabi nya ay tama. Base sa uniform ni Aveline ay medtech nga siya.

Nag dekwatro sya at humalukipkip habang nakatitig sa akin. Gusto kong tumili, ang hirap magpigil ng kilig.

Sino bang hindi? He looks like a greek god from heaven!

Kinagat ko ang ibabang labi ko at huminga ng malalim, I need to calm my self and keep it cool.

"So, why are you avoiding me? You're not even answering my texts and calls. Is it about what happened last night?" his eyes speaks volumes of emotion, napaiwas nalang ako ng tingin. "Hindi nga." pagdedeny ko.

"Okay, tell me more lies then? I love hearing lies" sarkastiko nyang sabi. Napalunok ako at napaatras.

"You can tell me everything, Madox. Truths... lies... everything."

Tumikhim ako at umabante.

"Aalis na ako." patalikod na ako pero agad rin akong napatigil. Napatili ako ng mamatay ang lahat ng ilaw.

"Z-arette. Uy. May maintenance ba? Brownout? Di naman nagbrobrown out sa school ah?" I said Panicking, takot ako sa dilim. Ayaw na ayaw ko sa dilim.

Nakaramdam ako ng presensya sa harap ko, ang mainit nyang hininga ay tumatama sa aking balat.

Kumapa ako sa hangin hanggang sa wakas ay hawak ko na ang braso nya. He placed his hand on my back at nilapit ako ng tuluyan sa katawan nya.

"I'm here. It's alright." he said rubbing circles on my back, comforting me.

"T-tara na sa labas, ang dilim. Tara na please?" pakiusap ko. Takot ako sa dilim, kinalakihan ko na iyon.

"Just please tell me why are you avoiding me"? Pangungulit nya parin sa akin, lumunok ako at napasiksik nalang sa dibdib nya.

"Hindi naman sa ganon. I need time, kasi ang hirap paniwalaan. Kasi... Imposible. Feel ko kasi nangtritrip ka lang eh" ramdam ko ang paghigpit ng yakap nya na hindi ko na tinutulan. I am too afraid of the dark to break our hug.

"Kung iiwasan mo paano ko papatunayang totoo? Just let things be, okay? Trust me."

"Pero kasi... "Madox, is this how you want me to chase you? Iiwasan mo ako? Kahit ano pang paraan maghahabol ako." he caressed my cheek, as the lights flickered.

Bawat pagpatay sindi ng ilaw, nakita ko ang mga mata nyang nangungusap. I can now name the emotion from his eyes.

Sincerity.

Napalingon ako ng magliwanag ang buong kwarto.

Nang harapin ko sya ay nagdikit ang aming mga labi.

He kissed me.

I kissed him.

We kissed!!

Naitulak ko sya agad, habang sya ay napakagat sa kanyang labi.

"Hindi ko akalain gusto mo pala ako i-kiss, you could've just asked me. I will do anything, you just have to ask" nakangisi nyang sabi. "Ang kapal mo! Ang layo ng mukha mo kanina, bakit mo kasi nilapit?"

Umirap ako at bumitaw sa pagkakayakap sakanya.

"Bakit naman kita hahalikan aber? Porque crush kita? You wish!" bulyaw ko sakanya, humalakhak sya at bumalik sa upuan nya.

"Yeah. I wish." hinablot ko na ang bag kong nabitawan ko kanina at nagmartsa patung sa pinto.

Ilang beses ko ng pinihit pero hindi pa rin ito mabuksan! Nilingon ko sya na ngayon ay prenteng nakaupo sa kanyang upuan.

"Huy! Bakit ayaw mabuksan? Zarette! Stop, gusto ko ng lumabas" kunwari pa syang may tinatype sa kanyang keyboard.

"You can't get out of this room unless you know the password" kumunot kang ang noo ko at nakitang may thumb scanner at meron ding pindutan ng password doon.

"Zarette! Sabi ko na nga ba e sana hindi nalang ako pumunta rito!" pagdadabog ko, umupo ako sa couch at todo simangot.

"I will give you the password... kiss muna" sinamaan ko sya ng tingin, humalakhak lang sya at tumayo, naglakad papalapit sa kinauupuan ko at tumabi sa akin.

He stretched his arms at my back saka tuluyang umakbay sa akin.

"Ano ba?" angil ko sakanya pero hindi sya natinig sa pagkakaakbay sa akin.

"I hate being clingy. But please, can you stop avoiding me? Answer my calls and texts, I'm worried." nakipagtitigan ako sa mga magaganda nyang mata, alam kong talo ako kaya napatango nalang ako.

"I didn't know something as beautiful as kissing you will happen today, all I want is to have you around while doing office duties"

"I like... love how your lips tasted. I can wait to taste it again soon." nalalasing ako sa sinasabi nya, para akong nahihipnotismo at gusto ko nalang isuko ang sarili ko sakanya.

Hindi ko na naintindihan ang sumunod na nangyari, nasa batok na nya ang dalawa kong kamay at nakalapat ang labi nya sa aking labi.

"I know your favorite color, movie, song, food, fruit, scent. I know your likes, dislikes even your pet peeves. I've observed everything about you since time immemorial."

Naguusap kami ngayon, nakaakbay parin sya sakin. Mag iisang oras na kami dito sa office.

Ito ang aming 'getting to know you more' session.

"Talaga? Stalker level 101. Sige nga, ano mga paborito ko?"

"Pink. Your favorite movie is She's Dating the Gangster, your favorite song is Chris Brown's Forever. Favorite food is graham cake, lasagna and carbonara. Your fave fruit is watermelon" napangisi sya ng makita ang gulat sa mukha ko. Lahat ng sagot ay tama!

"Papasa ka ng stalker talaga! You observe me that much" panunukso ko sakanya.

"Yeah. I observed that you are glancing at me five to ten times every hour" nahampas ko sya sa ng wala sa oras pero natawa lamang sya.

"You don't need to deny or confirm it, I observe Madox. I know you better. " umirap lang ako.

Ang yabang nya... Porque tama sya.

I wouldn't confirm it. I wouldn't deny it either. Alam nya na, at tama sya.

Impokrito ako kung sasabihin kong mali. Matagal ko na syang gusto, bata pa lang ako. Matagal na akong nagnanakaw ng sulyap sakanya.

"Do you like me?" bigla nyang tanong, parang umurong ang dila ko sa sobrang kaba.

Huming ako ng malalim. Tango lang ang isinagot ko sakanya

There's no need for me to deny it. Una alam na nya. Pangalawa, ang impokrita ko naman kapag sinabi kong hindi!

Matagal ko ng sinabi sakanya, crush ko sya, gusto ko sya. Kakasabi ko lang ulit kanina. Isa pa the truth will set us free.

"How much do you like me then? Is it enough for you to say you love me?" marahan akong umiling. Ngumit lang sya at marahang hinaplos ang buhok ko.

"I'll wait till you can finally say that you love me too" mapanuksong ngiti ang iginawad ko sakanya.

"Ikaw? Do you like me?" tanong ko sakanya.

"Yes." maikli nyang sagot.

"How much do you like me then? Is it enough for you to say you love me?" pagbabalik ko ng tanong sakanya.

"You have no idea, Madox" humalakhak sya.

"Promise me one thing, Madox." aniya.

"hmmm?"

"No more secrets, no more lies. I despise lies. Let's be honest all the time"

Just a heads up: FindNovel.net is the only place to read the complete version of this book for free. Don't miss out on the next chapter-visit us now and continue your journey!

"Promise."

"We will let things be alright? If you fall, I will catch. If you don't, I will still catch."

"Alright" maikli kong sagot sakanya. Muli nya akong ikinulong sa kanyang bisig. Ramdam ko rin ang paghalik nya sa aking ulo.

"Let's stay like this for last ten minutes, okay?" tumango lamang ako habang nasa yakap nya.

Ten minutes... I want more.

Who wouldn't fall inlove with this guy?

Katatapos ng session namin ni Prim. Wala si Zarette dahil may meeting sya, malapit na kasi ang prom.

Nagyoyoga pa si Prim habang ako nagpahinga na, I grabbed my water bottle and started drinking water from it.

Hinanap ko ang phone ng tumunog ito, kinuha ko iyon sa bulsa ng gym bag ko at sinagot ang tawag.

Zacchaeus Everette calling...

Pinalitan nya ang pangalan nya sa phone book ko nang ikulong nya kami sa office nya. Inamin nya sa akin na sya rin ang nagpapatay ng ilaw sa kanilang office. Wala na akong nagawa kahit ano pang galit ko, tinatawanan nya lang ako kahit ano pang hampas ko sakanya.

"Hello? Pauwi ka na?" tanong ko. Alas cinco na ng hapon.

"Yeah, I'm on my way home already. " rinig ko na ang pagod sa boses nya. They are the ones planning for the prom.

"I brought you something. I'll be there in five minutes. See you."

"Okay, bye" paalam ko.

"I miss you" sabi nya bago naputol ang linya.

Pinamulahan ako ng pisngi at napainom nalang ng tubig. Tingin ko ay dapat mag ayos naman ako. Mukha akong haggard na kinulam.

Dumiretso na ako sa banyo dala ang aking gym bag, hindi ako magsashower dahil panigurado ay masesermonan na naman ako ni Zarette. Nagpunas ako ng pawis at naghilamos. Nagbihis ako at nagsuklay, naglagay ng onting powder.

Pagkabukas ko ng pinto ay nakaupo na sya sa sofa at may hawak na cotton candy!

Naexcite ako at agad na lumapit sakanya.

"Para sa akin ba yan? Yehey! Akin na!" itinaas nya ang kamay nyang may hawak na cotton candy saka sya tumayo.

Halla!

"Akin na! Sabi mo you brought something for me? Akin na yan." pangungulit ko sakanya. Kahit anong abot ay di ko makuha.

"I have three more in my room. If you really want the four of them. I'll give you two minutes to look for it in my room. Deal?"

Walang pagaalinlangan akong nag deal sakanya. Para sa cotton candy!

"Your time starts now" tumakbo ako, not minding the fact that I'm heading to his room.

Ang iniisip ko lang ngayon ay ang aking cravings.

Nagsimula akong maghalughog sa kanyang kwarto, maging ang swivel chair nya at kama ay tsineck ko ang ilalim.

Tumingkayad ako sa ibabaw ng kama nya para silipin ang taas ng kanyang drawer.

Ilang drawers na ng kanyang study table ang binuksan ko pero wala pa rin talaga.

Nagpasya na akong pumasok sa kanyang walk in closet, napahanga ako sa dami ng sapatos na nakadisplay sa shoe racks nyang matte black ang kulay.

Puro basketball at formal shoes ang naroon. Nasa centro pa ang signature shoes ni Stephen Curry.

Nagbukas sara ang pinto ng kwarto nya, napatigil na ako sa paghanga sa mga sapatos nya. I still need to find my precious cotton candies!

Tatlo rin iyon no!

Nagsimula na ulit akong magbukas ng kanyang cabinet pero wala akong makita, maging ang mga drawers ay nabuksan ko rin.

Just a heads up: FindNovel.net is the only place to read the complete version of this book for free. Don't miss out on the next chapter-visit us now and continue your journey! Namula ang pisngi ko at tinamaan ng hiya ng mabuksan ako ang isa sa mga pinakahuling drawer ng kanyang closet.

It contains his neck ties, underwears and... Cond.. Ahh!!

Walang lingon likod akong napatakbo, hanggang sa mapatigil ako sa harap nya.

He's sitting on his bed eating my cotton candy.

"You didn't checked my bathroom" he stated, halla? Andon ba yun? Sana pala ay inuna ko iyon!

Nanlumo ako at naupo sa tabi nya, nakanguso at naghihintay na alukin nya ako ng kinakain nya.

Its watermelon and bubblegum flavored. Paborito ko ang flavors na ito, he knows me too well. Stalker ko talaga sya. Hihi.

"Pahingi na. Kunin ko na sa banyo mo" paalis na ako ng hilain nya ang kamay ko para pigilan ako sa pag alis.

Ang isang kamay nya ay pumadausdos pababa sa aking bewang habang ang isa ay hawak parin ang stick na mayroong cotton candy.

"You really would do anything for your cravings" natatawa nyang sabi, dumampi ang labi sa noo ko bago inilapit sa akin ang cotton candy.

Hindi ko na inalintana pa ang kabog ng dibdib ko, ang mahalaga ay ang cotton candy sa harap ko.

Cotton candy is lifer!

"I wish to be a cotton candy right now" seryoso nyang sabi habang ngumunguya ako. Ang kamay ko ay nakahawak sa bewang nya bilang suporta sa nanginginig kong tuhod. He is too close and he smells so good.

"You know there's a better way to eat this" kumunot ang noo ko. Kumagat sya sa cotton candy sa dahan dahang inilapit ang mukha nya sa akin.

Naramdaman ko ang malalambot nyang labi sa labi ko, they tasted like cotton candy mixed with mint.

The chaste kiss became passionate, hanggang sa nalusaw na ang candy sa pagitan ng mga halik namin.

Awtomatiko akong napakapit sa leeg nya, tila upos na kandila ang tuhod ko. I followed every movement of his lips, returning the same fervor that he's giving me.

And I agree with him, this is the best way to eat and enjoy cotton candy.

Hinatid nya ako bahay, ganon parin mahigpit pa rin ang hawak nya sa kamay ko habang pareho kaming nakikinig sa kantang This Love ng Maroon 5. Nalalasahan ko pa rin sa labi ko ang tamis ng labi nya. He's my first and second kiss, hopefully my last too.

Alam kong matagal na akong hulog sakanya, bawat sulyap ko noon sakanya ay unti unti akong nahuhulog.

Ngayon ay parang hulog na hulog na ako, tila nakalimutan ko lahat ng mga crushes ko na alam kong mas pogi pa sakanya.

Tila napawi iyon at napunta lahat ng pagkagusto ko sakanya.

Sya nalang ang gusto ko ngayon. At alam kong mas malalim pa sa salitang "gusto" ang nararamdaman ko, but I am not sure yet. I can't name it yet.

"I hope Its me that you're thinking of." sambit nya ng nakangiti. I can't fathom how good looking he is.

Handsome is an understatement, same sa perfection. He's gift to us women, parang Adonis teen version.

"Ang kapal mo rin ano? Gusto mo isipin kita, kita mong magkatabi lang tayo?" I said denying the fact that I am thinking of him.

"I am thinking of you right now. Magkasama tayo o hindi, iniisip kita" napahalakhak nalang ako. "Ang corny mo"

"Tss. I'm not used at being corny, para sayo lang. So please don't judge" natatawa nyang sabi, napa oww nalang ako at hinayaan nalang sya sa kacornyhan nya.

"Oo na, effort rin yan no. Naks, parang mas gusto ko ang Mr. Serious Black" bigla syang sumeryoso at tumikhim bago humalik sa aking kamay.

"What is effort for you? Is it the corny things?" tanong nya.

"Maybe. Effort, for me its the little things. Alam mo yun? Pag mahal mo lahat gagawin mo para mapasaya sya kahit sa maliliit na bagay. Its not just about flowers, chocolates and bears, it should be anything than can make us feel special" sagot

ko.

Para sa akin ang effort hindi dapat dinadaan sa mahal na materyal na bagay.

"I'll take note of that. I'll call later. Goodnight" humalik sya sa kamay ko bago ito pinakawalan.

"Yung pagdadrive mo ha?" paalala ko. Ngumiti lang sya bago tumango.