Flaws and All

"Baba na Madox late na tayo" sigaw ni Bree sa baba. Dali na nyang kinuha ang clutch nya at bumaba.

She's wearing a strapless, intricately beaded black gown. Pinagawa nya pa ito sa isang sikat na designer na kilala ng mommy nya

Hindi na sya nagpasundo pa kay Zarette dahil marami ng bisita ang nasa venue. Kaya ang driver nalang nila ang sumundo sa kanila nila Aveline, Prim at Bree.

Papasok palang ng bahay ni Zarette ay tanaw na tanaw nya na ito, nakasandal sa may gilid ng pinto at tila may hinihintay.

Umayos ito ng tayo nang matanaw ang sasakyan nila. Pinagbuksan nya ng pinto si Madox. Abot langit agad ang ngiti nya nang masilayan ang dalaga.

Wala nang mas sasaya pa sa kaarawan nya ngayong andito si Madox sa birthday nya. Without her it will be just a Birthday party, pero dahil andito sya Happy Birthday party na ang magaganap. "Bakit nakaunbutton yang polo mo? Anong pinaglalaban ng dibdib mo?" natatawang tanong ni Madox.

"Kung pwede ko nga lang alisin tong damit ko at ibalot sayo eh. Sino nagsabi sayo na ganyan damit mo?" ganti naman ni Zarette.

"Bakit? Hindi ba maganda?" nakangusong tanong nya.

"Ayoko lang yang style ng damit m, masyadong revealing. But you look wonderful tonight my love. Shall we?"

Tila ba papasok ang bagong kasal sa palakpak na natanggap nila pagpasok nila ng bahay. Natatawa nalang silang dalawa habang naglalakad.

"Thank you, thank you for coming guys. I hope you'll enjoy the rest of the night." aniya.

Nakayakap si Madox sa likod ni Zarette habang nanunuod sila ng mga production number ng mga kinuha nilang performers.

"Nag eenjoy ka ba?" tanong ng binata.

"Yup. Ikaw? Masaya ka ba?"

"Yes because you are here" sabay halik sa sentido nya.

"Ano ba? Papasukin nyo nga ako! Papasukin nyo kami ng anak ko" napalingon ako sa pinagmumulan ng ingay.

"Amaryllis" sambit ko. Napahawak nang mahigpit sa kanya ang binata bago ito tumayo.

"Wait lang hal" aniya bago tinungo sila Kiko at Ely na hawak hawak si Amaryllis. Sumunod rin sya agad at tumingin kila Prim.

Mabuti nalang at hindi nadistract masyado ang mga bisita dahil nadala agad sa garden si Amaryllis at ang anak nya.

Mabuti nalang at may nag peperform sa stage.

"Get a hold of yourself, girl" sabi ni Bree.

"How unfair of you Zarette? Hindi mo man lang kami inimbita ng anak mo?"

"What are you talking about? Napatunayan na hindi anak ng kapatid ko ang anak mo"

Nagtago sa likod ni Ely ang bata. Nakaramdam ako ng awa kaya tinawag ko ito, agad naman itong tumakbo papalapit sa akin.

Malambing ang bata, kahit hindi ako kilala ay lumapit agad at yumakap.

"Ikaw! Wag kang pumapel sa anak ko ha? Payakap yakap ka pa! Nakakainggit ba? May anak kami, kayo wala!" saka ito humalakhak ng malakas.

"Wala tayong anak. Yang batang yan, hindi ko alam kung sinong ama nyan. If you want, magpapa DNA test ulit tayo so we can settle this"

"Ano ba Zarette? Bakit ba lagi mong dinedeny yung nangyari satin? Na nagbunga yung nangyari sa atin?"

"Walang nangyari satin, and a DNA test can testify to that. Huwag mo na sirain ulit yung buhay ko. You can go home now"

Nagsimulang umiyak si Amaryllis at nagpapapadyak. Pinahatid nalang ni Zarette ang mag ina sa driver nila.

Pero bago pa maisara ang pinto ng sasakyan ay hinablot nito ang buhok ni Madox.

"Hinding hindi kayo magiging masaya!"

"Baliw ka!" sigaw ni Madox pabalik, humalakhak lamang si Amaryllis. Halakhak na parang wala na sa katinuan.

Madox felt scared lalo na nang magtama ang mga mata nila. Tila ba may kung ano sa tingin na yun.

Niyakap ng mahigpit ni Zarette si Madox at pinaulanan ng halik sa ulo at mukha nito.

"Im scared" her voice cracked and her eyes began to water.

"Andito lang ako. I won't let her harm you, mahal" bulong nya habang yakap yakap ang dalaga.

"I love you, you don't have to be scared. Andito ako, hindi kita iiwan"

Mabuti nalang ay hindi nagulo ang mga bisita at mukhang enjoy na enjoy sa party. Pero hindi na bumalik ang sigla nilang magbabarkada.

"Mom, kayo na bahala. Something happened pagod na si Madox" paalam nya sa kanyang ina.

Tumango naman ito at humalik sa anak.

"I saw Amaryllis awhile ago so I understand. Go upstairs now, magpahinga na kayo kami na bahala dito"

Just a heads up: FindNovel.net is the only place to read the complete version of this book for free. Don't miss out on the next chapter-visit us now and continue your journey!

Inalalayan nyang umupp ang dalaga at hinubad ang sandals nito. He observed her keenly before sitting down beside her.

Yumakap ang dalaga sa kanya at doon hinanap ang kapayapaan para sa gulong gulo nyang utak.

He lifted her face and kissed her forehead, down to her nose and her cheeks.

Ilang segundo pa silang nagkatitigan hanggang sa naglapat ang kanilang labi. Humawak sya sa batok ng dalaga at ang isang kamay nya ay lumandas sa bewang nito, her hands were wrapped around his neck. "I love you" he whispered in between their kisses. "I love you way more" she answered.

Nakatulog na si Madox pagkatapos nilang manuod ng movie. Nakayakap lang ito sa kanya at payapa na ang pag hinga.

"I promise to make you happy all times, I will protect you at all cost"

A week after his birthday nakipagkita kami kay Amaryllis para kumuha ng sample sa bata para sa DNA.

"Gagawin mo ba to para ipamukha sa akin na hindi mo anak ang anak ko?" masungit nitong tanong.

"Para matigil na tong kahibangan mo" singit ni Prim.

"Bakit ba hindi nyo matanggap na anak namin tong si Zander? Hindi ba sila magkamukha?"

"They are not! Hindi pa ba sapat yung unang DNA?"

"Bakit ka pa nakikisabat? Ikaw ba si Zarette? Ikaw ba ama ng anak ko? Excuse me ha?"

Umirap lang si Prim sakanya at humalukipkip. Tinignan ko ang bata sa harap ko saka ako tumingin kay Zarette. They've got no resemblance at all.

"Let's get this over and done with" sabi ni Zarette. Pinalapit nya ang bata at gumipit sya ng buhok mula dito. "Good boy" he said smiling, but there's something in his eyes na hindi nakalagpas sa akin. Sadness. Guilt.

Siguro dahil naaawa sya sa bata, maging ako ay awang awa sa bata. He seemed so lost and he can't understand a thing. Palipat lipat lang ang tingin nya sa aming lahat habang subo subo ang milk bottle nya. Umalis rin kami agad, good thing hindi na naginarte pa si Amaryllis.

Tahimik lang si Zarette habang nagdadrive pabalik ng opisina. I placed my hand on his and intertwined our fingers.

"Anong iniisip mo?" I asked. He kissed the back of my hand bago nagpakawala ng malakas na buntong hininga.

"The kid looked so innocent. He doesn't have any idea of what's happening around him. Iniisip nya na ama nya ako kahit hindi, and I'm breaking his little heart" sumandal ako sakanya at humalik sa pisngi nya.

Just a heads up: FindNovel.net is the only place to read the complete version of this book for free. Don't miss out on the next chapter-visit us now and continue your journey!

"Its not your fault, hindi ikaw ang ama at gusto mo lang malinis ang pangalan mo. You just want to settle this"

"Pag nakikita ko yung bata naguguilty ako, kasi hindi ko maibigay yung pagmamahal na bilang ama na kailangan nya. Kasi hindi naman ako yung ama nya, wala akong nararamdaman hal. Wala yung lukso ng dugo na sinasabi nila, all I can feel is guilt, pity."

"Pati naman ako naaawa sa kanya, that he have to go through this dahil lang ito ang gusto ni Amaryllis. You don't have to blame your self mahal, please don't"

Buntong hinga lamang ang sagot nya sa akin bago nya inayos ang parking sa harap ng bahay namin. Bumaba rin sya para ibigay ang buhok kila Kiko. "Pakibantayan yan baka masalisihan na naman tayo"

"Hintayin namin ang resulta ngayon dude, babantayan namin. Rest assured na legit result ang makukuha natin" sagot ni Ryan bago tinapik si Zarette sa braso.

Maging sila Bree ay sumama para mabantayan ang resulta, nag paiwan na ako para may kasama si Zarette. Pakiramdam ko down na down sya ngayon, I don't know why.

After three years andito na ako uli sa kwarto ko, andito na ulit kami sa kwarto ko. Binuksan ko ang tv at naghanap ng channel. Nasa kama ko lang sya at nakasandal sa headboard habang minamasahe ang kanyang sentido. Umupo ako sa tabi nya at umakbay sa kanya, he needs to be comforted.

Yumakap naman sya sa akin at humalik pa sa pisngi ko.

"Huwag mo masyadong problemahin." hindi ko alam ang sasabihin ko sakanya, hindi naman ako ang nasa sitwasyon nya para malaman ang nararamdaman nya.

Nahihirapan ako na makita sya sa ganitong sitwasyon, ang hirap pala ng pinagdaanan nya noon idagdag mo pa na iniwan ko syang mag isa para harapin ang problema. "Iniisip ko yung bata mahal." bulong nya sa akin. His head is rested on my shoulder.

"Sana naging anak ko nalang para hindi nya na kailangan danasin pa to." hindi ko naitago ang gulat ko sa sinabi nya.

"Kaya ko naman akuhin yung responsibilidad, gustong gusto ko magka anak kahit aksidente pang nabuo yan hal. Pero hindi ko anak eh, hindi sa akin. Kahit gusto ko pang magpaka-ama sa kanya"

My heart constricted a bit, iilang lalaki lang ang katulad nya, na kayang harapin ang responsibilidad kahit pa aksidente lamang ang nangyari.

My heart swelled in happiness after realizing how lucky I am to have him. I got a man ready to face his responsibility.

"Paano pag magkakaanak tayo?" I asked nonchalantly.

He sighed and smiled at me, his eyes twinkled.

"Then I'll be the happiest guy in the world mahal, gustong gusto ko na bumuo ng pamilya kasama ka. I can't wait to marry you kapag naayos ko to mahal."

"I'm excited for our mini me's" he chuckled. Hinaplos ko ang ulo nya at humalik doon.

"Soon mahal, soon"