Flaws and All

Chapter 22-Hospital



*Rated SPG (Drugs)

"Etong pink na high waist short at floral na off shoulder. What do you think?" pinakita sa akin ni Prim yung mga balak nilang ipasuot sa akin.

I smiled at them bago ko iyon kinuha at sinuot, noong namimili kami sa mall ay nagustuhan ko ang damit, at tingin ko ay babagay naman ang shorts na pinili nila para iterno doon.

I trust Prim's taste in fashion. Model naman kasi ang isang iyon, of course maalam sya sa fashion.

They smiled at me nang lumabas ako ng banyo, agad akong pinaupo nila Aveline sa harap ng vanity mirror at inayusan ng buhok.

Messy bun ang ayos nila sa buhok ko, I can say I look prettier than yesterday.

Isa pa ay iwas init dahil presko sa batok ang ayos ng buhok ko.

Nag vans nude nalang ako, sa dami ng dapat lakarin hindi tamang mag heels pa.

Sinuot ko ang aking aviators bago pumasok sa kotse. Pinindot ni Aveline ang stereo at agad na sinabayan ang kanta.

"Girl, sige paulanin mo" biro ni Bree kay Aveline, pinagpatuloy lang ni Aveline ang pag kanta saka nya sinabayan ng pagkaway ng mga kamay nya.

Nag park ako malapit sa kotse ni Zarette, tatlong kotse ang pagitan ng sasakyan naming dalawa.

Kinuha ko ang itim na payong at binuksan iyon.

"Wow, may payong na sya." tukso sa akin ni Prim, tumawa lang ako at pinagpatuloy ang paglalakad.

Naghanap na sila ng schedule, habang ako eto at papunta na naman sa office ni Zarette. Hindi na ako kumatok, binuksan ko nalang agad.

Napapitlag sa gulat si Amaryllis, naglalagay sya ng bottled water sa ref ni Zarette. Trabaho rin ba to ng secretary? Galing ah. "Nasan si Zarette?" tanong ko.

"May pinuntahan lang." nagtaas sya ng kilay bago nilagay ang natitirang bottled water. Sinara nya ang ref at sumandal dito.

"Bakit ka pa bumalik? Dapat hindi na, ginugulo mo lang kami ni Chairman" aniya, ngumisi ako. She can't even call him by his name.

"I came back because I want to. And, wow ha, ako pa talaga ang nanggugulo? Who stepped in our lane and meddled with our relationship? Hindi ba ay ikaw? Sayo pa talaga nanggaling yan" I folded my arms while raising a brow. "and just so you know, hindi ako bumalik para guluhin kayo." I smirked. "Kasi wala namang... kayo" I put a strong emphasis at my last sentence.

Her smirk faded, napalitan ito ng inis.

Hindi naman sila, at hindi naging sila.

Papaniwalaan ko ang sinabi ng mga kaibigan ko, malalaman ko rin ang ibang side ng kwento kay Zarette.

Hindi muna sa ngayon. Dahil ang totoo, nakakatakot minsan ang katotohanan.

It can comfort and cause us pain at the same time, I just hope that the truth will answer all of unanswered questions.

I also hope that it can mend not only our relationship, but also our hearts.

Lalapit sana sya sa akin nang magbukas ang pinto, pumasok si Zarette na may mga hawak na folders.

Agad na binuksan ni Amaryllis ang ref at nag lapag ng tubig sa mesa.

"You can leave now" baling nya sa babae, she looked at me before making her way out of the room.

"What do you need?" inalis nya ang kanyang sunglasses at pinatong iyon sa kanyang desk.

"My papers" maikli kong sagot.

"I'll sign it soon" maikli nya ring sagot, may pinulot sya, unan at nilagay iyon sa likod nya.

"Paano ako makakapag enroll? Zarette, just please sign my clearance already. Hindi na kita guguluhin pagkatapos"

"Yun nga yung gusto ko, yung ginugulo mo ako. So I get to see you, and check on you." he closed his eyes and leaned on his back. "Kainis!" kinuha ko ang tubig na nilapag ni Amaryllis at ininom iyon.

Umupo ako sa upuan na nasa gilid ng desk nya at doon yumuko, I suddenly feel lightheaded after minutes.

"Madox, anong ginagawa mo? You can sleep at the extension room" rinig kong sabi ni Zarette. I feel so dizzy. Pakiramdam ko ay hinugot ang lakas ko. Her vision became so blurry, she can't even see his face clearly. Butil butil rin ang pawis na tumutulo sa kanyang noo kahit naka aircon sila. Zarette kneeled in front of her, lightly patting her cheek.

"Hal. Hal, can you hear me?" natatarantang tanong nya sa dalaga, pinakiramdaman nito ang pulso nito at nagaalala sa sobrang bagal ng pintig nito. "Madox!" he called her again, still waiting for her response. Her visions are too blurry all she can see is the light from his back.

She reached for his face and caressed it gently. She feels like she's dreaming.

"I love you za..." and she passed out, falling straight into his arms.

Marahan nya itong binuhat at dinala sa extension roon kung saan meron kamang pwedeng pagtulugan at pagpahingaan.

Kinumutan nya ito at binuksan ang aircon. He fished his phone from his pocket and dialled Ryan's number.

"Kindly call the school nurse, call Prim and her friends too. Pati sila Kiko na rin." natataranta na sya, he've never been this scared.

Pinulsuhan nya ulit ang dalaga, mabagal parin ang pintig ng puso nito. Pawis na pawis rin ito kahit malakas ang aircon.

"Madox, you can punch me in the face and tell me you're just playing around" tinatapik nya parin ang pisngi nito habang nakahawak sa palapulsuhan ng dalaga.

"Hal, please?" he whispered. Pinunasan nya ng panyo ang pawis nito. Hindi sya natinag kahit pabagsak na bumukas ang pinto ng office nya, sumunod ay ang pinto kung nasan sila. "What happened?" nag aalalang taong ni Prim, pumwesto silang tatlo nila Bree sa gilid at hinawakan ang kabilang kamay ng dalaga.

"She passed out. Bigla nalang syang nahilo, at bumagsak" paliwanag nya sa kapatid.

"She's sweating too much. Nagtawag na ba kayo ng medics?" tanong ulit ng kakambal nya, inabot nya rito ang itim nyang panyo para ito na ang magpunas sa pawis ng kaibigan.

Sakto namang dating ng school nurse, agad nitong tinignan ang Blood pressure ng dalaga at ang temperatura nito.

"May nakain ba sya? O nainom? She seems dehydrated, sobrang ang pagpapawis nya. Kung hindi dehydration, heat exhaustion ito." hinanap nya ang pinakavisible na ugat ni Madox at saka nya ito tinalian ng torniquet sa braso. "Please be gentle" napatingin ang lahat ng Zarette, tensyonado ito at bakas sa mukha ang pagaalala.

"Don't worry, she won't feel anything" ngumiti ang nurae sakanya.

Huminga sya ng malalim at pinanuod ang ginagawa kay Madox, he hate needles, lalo ngayon at itinatarak iyon sa ugat ng babaeng mahal nya.

"Fuck!" he cursed, imbis na ang laman ng dextrose ang dumaloy ay tila nasipsip nito ang dugo mula sa ugat ng dalaga.

Agad na hinaklit ng nurse ang needle end at tinakpan ng bulak ang parte ng kamay nito na tinusok ng karayom.

Umupo siya sa tabi ng dalaga at binawi ang kamay nito sa nurse.

"Call an ambulance" seryosong sabi nito, agad namang lumabas si Ely para tumawag.

"Madox, please wake up" he held her hand while gently tapping on her cheeks. He's very tensed right now, parang kahit kagatin lang si Madox ng langgam ngayon ay todo ang pag aaalala nya.

This is his weakest point. Takot na takot sya ngayon, kahit maaring dehydrated lamang ang dalaga.

"Si Xochitl ba uminom dito?" sabay pakita ng bottled water na bukas na.

Tumango si Zarette. "We'll have it tested. Pati na rin yung breakfast nyo kaninang umaga" baling nya sa mga kaibigan ni Madox.

"Kung contaminated yung kinain namin kuya, e di sana ganyan din ang sitwasyon namin. Maybe the water is contaminated, kahit bottled water pa yan" Ely handed the bottled water to Prim na agad namang sinuri ng dalaga. She transferred some of the liquid to a glass cup and dipped in her finger, her nail polish changed its color in an instant.

"Date rape drugs" she whispered. Flabbergasted. Zarette looked at his twin and checked her nail polish.

"Nagbago yung kulay" sabi ni Kiko.

"Andyan na yung ambulansya" singit nang nurse.

Mabilis ang naging pang yayari, naisakay na agad sa stretcher ang pasyente at kinabitan ng dextrose at oxygen. Mabilis rin silang nakarating sa ospital.

Ang kambal ang sumama sa ambulansya, iniwan nalang ang susi ng mga sasakyan sa mga naiwan.

"My nail polish changed its colors. Akala ko niloloko lang ako ni ate sa nail salon" Prim stated.

"Ano bang meron?" tanong ni Bree. nagkumpulan sila sa gilid.

Zarette was leaning on the wall, his arms crossed. He's still tense as fuck.

"Sabi kasi ni Ate the polish that she used on my nails are the newly invented nail polish. It changes colors once you dip your fingers in any kind of drinks" she explained.

"It changes colors for a reason, it means that your drink contains date rape drugs. Ipapatest natin itong tubig na to, its contaminated"

Ibinigay nila sa nurse ang water sample na hawak nila na agad naman nitong dinala sa laboratory.

Lahat ay nagdadasal na walang drugs sa inumin ng kaibigan nila.

Nakaupo na silang lahat maliban kay Zarette na nakasandal sa gilid ng emergency room at nakapikit.

Napaayos ito nang lumabas ang doctor mula E. R.

"She's concious now, but she can't recall what happened. We got a sample of her urine and we'll send it for urinalysis."

"Ano po bang diagnosis, doc?" tanong ni Kiko.

"Drug overdose." nanlaki ang mata nilang lahat sa sinabi ng doktor.

"Hindi po nagdadrugs ang kaibigan namin" paliwanag ni Prim habang umiilinhg.

"Nasalisihan siguro ang inumin nya, did she go out for a party?"

"Nope. She's with me. We have already sent a sample of the water that she drinked" tumango ang doktor.

"Kailangan nating malaman kung anong klaseng drugs ang naihalo sa inumin nya, and then we'll detoxify her. Anyways, we'll transfer her to her room" tumango ang doktor bago sila iniwan. Nakatulog na si Zarette sa gilid ng kama ng dalaga, si Prim, Aveline at Breana naman ay nanunuod ng tv sa kabilang parte ng room.

"Kuya, andito na yung lab results" sabay tapik ni Prim sa kapatid. Agad na dumilat si Zarette at pinasadahan ng daliri ang magulo nyang buhok.

"Its a date rape drug. Gamma hydroxybutyric acid or liquid ecstasy. That explains the loss of conciousness, sweating and the fact that she can't remember anything while drugged."

"Positive ang urine at ang water sample nyo sa GHB. We'll introduce Baclofen to help her detoxify. Fast IV drip na rin tayo dahil yung sa pagpapawis nya"

Tumango lang sila sa doktor at nagpasalamat nang umalis na ito. Hawak ni Zarette ang kamay ng dalaga habang pinapanuod ang mga nurse na naglalagay ng gamot sa dextrose nito. She looked so pale and fragile.

"When will she regain her conciousness?" he asked the nurse.

"As soon as possible po sana. Overdosing of GHB can sometimes lead to comatose and even death"

Napahilamos sya ng mukha at hinawakan ng mahigpit ang kamay ng dalaga.

"Madox. Wake up na hal, or else I'll punish you with my kiss" mahina nyang banta. He smiled weakly at himself, hindi parin nagising ang dalaga.

He planted a soft kiss on her temple to the tip on her nose and finally on her supple lips.

Hindi na nila namalayang nakatulog na sila, even the girls and boys are sleeping. Nagdala sila ng inflatable bed at nilatag iyon sa pinaka sala ng hospital room.

She's too weak to open her eyes, she felt a hand holding hers tightly.

Lutang parin sya at walang naaalala sa nangyari. All that she can recall is the conversation with Zarette.

She's concious, ginalaw nya ang kamay nya at ang daliri sa paa. She slowly opened her eyes.

Nang makaadjust sa liwanag ay dahan dahan syang luminga sa paligid.

"Bakit ako nasa ospital?" she asked herself, naka hospital bed sya at nakadextrose.

Nilingon nya si Zarette na ngayon ay mahimbing ang tulog. Naalala nyang hindi nga pala ito nakatulog kanina sa bahay nila.

Nagpalit sya ng posisyon sa pag higa, tumagilid sya para mahaplos ang mukha ng binata.

"I'm sorry. I'm really sorry" she weakly said. Hindi nya alam kung para saan ang sorry na iyon. Siguro dahil sa pinuyat nya ito at malamang ay pinagalala rin.

Kumunot ang noo nito kahit nakapikit at humigpit ang hawak sa kamay niya. Nagbukas ito ng mata at agad tumingin sakanya.

"Hal." he called. "I'll call the doctor" but she didn't let go of his hand.

"Stay with me" she pleaded, tumango naman ang binata at hinalikan ang kamay nya.

He called the nurse via intercom instead. Hindi nya maalis sa dalaga ang titig nya dito.

He missed her, damn much.

"What do you feel? Nagugutom ka ba?" tanong nya, she just smiled.

"I'm just sleepy." she answered. Naputol ang usapan nila nang pumasok ang doktor at chineck ang kalagayan nya.

"You have to stay here for a day, malaking tulong ang detoxification sayo." sabi ng doktor.

Tumango lang silang dalawa at natahimik nang umalis ang doktor.

"Zarette" she called him. "Hmm?" sagot naman nito habang nagbabalat ng mansanas.

"Do you like messi?" kinagat nya ang pangibabang labi nya para pigilan ang pagngiti.

"I don't. I like you more" he answered. "Why do you asked by the way?"

"Nasa ospital na ako nag eenglish ka pa" pagtataray nya, kumagat sya sa mansanas na kakaabot ni Zarette sakanya. "Wala natanong ko lang. Ilang oras na tayo dito? Nasan sila Prim?" "Andyan, tulog. Six hours na tayo dito."

"Ganon katagal? Wala talaga akong maalala." kumagat ulit ito at uminom ng tubig. "Sorry, pinagaalala kita. Saka isa pa naistorbo ko yata yung pagpipirma mo ng clearance ng mga estudyante" "Madox first before anything else" sabay upo nito sa tabi ng dalaga, sinipat nito ang palapulsuhan nito at ngumiti nang makumpirmang normal na ang tibok ng puso nito. "Kumain ka na rin ba?" tanong ni Madox sakanya. Nag aya ang mga kaibigan nyang kumain kanina pero dahil walang magbabantay ay nagpaiwan na lamang sya.

"Hindi pa. But don't worry adfncormduskabdud" humalakhak lang sya pagkatapos nitong subuan ng mansanas si Zarette.

"You should eat too, okay na rin naman ako. Sana nagpabili ka nalang"

"Oo nga, bibilhan ka na namin ng pagkain" Si Kiko kasama si Aveline.

Ngumisi lang si Zarette at kumindat sa kaibigan.

"Anong meron sa dalawang to?" Madox asked herself while chewing her food.

"Okay ka na?" Aveline asked Madox, tumango naman ito sa kaibigan at tinignan na may pahiwatig.

"Ave, let's go" sabay hawak sa kamay ng kaibigan nya, nanlaki ang mata niya habang nagpipigil ng tawa.

"Ave? Ave?" sabay hampas nya kay Zarette. He just chuckled before giving her another slice of peeled apple.

"Za, ano nga? Sila ba?" pangungulit nya.

"I don't know. Ikaw mag tanong, hal" hinila nito ang upuan at tumabi sa hospital bed nya.

"Eh anong tingin mo?" sabay subo ko ulit kay Zarette ng mansanas. "Hindi ko nga alam, hal. They are dating. That's all I know" he answered.

"Ano palang nangyari? Bakit ako andito? May sakit ba ako? Mamama.... aray namimitik" ginantihan ko sya ng pitik pero hindi man lang sya nag react.

"You got drugged."

"Haa? Di ako nagdadrugs, uso tokhang be!" halos magpalpitate ako when he rubbed the tip of his nose with mine.

"You accidentally imbibed a contaminated water."

"Contaminated? Pero sealed naman iyon kanina" naaalala ko na sealed talaga iyon bago ko binuksan.

"We'll find out how it happened"

"Magiging serious black ka na naman" biro ko.

He wrapped his arms around my waist at sininghot ang leeg ko.

"Serious situations calls for Serious Black. I'm always serious when its about you" ngumuso lang ako bago sinubo ang panghuling slice.

"You scared me, hal. I love you"

"Scared lang tapos I love you agad?" tensyonado kong sabi, nabuhay lahat ng paru parong bukid sa tyan ko. I bet he can hear my loud heartbeats.

"Hal"

"Ang clingy mo, this is not you" kunwari ay sabi ko, mabuti nalang ay yakap nya ako.

Sumasakit na pisngi ko kakangiti! Hindi ako kinikilig. Hindi talaga.

"Two freaking months Madox. Gusto kong magalit but that won't turn back time. So we have to make up for those wasted times instead"

Just a heads up: FindNovel.net is the only place to read the complete version of this book for free. Don't miss out on the next chapter-visit us now and continue your journey! "Hindi ka galit sakin?" tanong ko.

"It's all my fault, hal. Sakin ka dapat magalit" tama naman sya doon. Ako dapat magalit, hehe.

"When will you tell me the truth then?"

Humalik sya sa pisngi ko at yumakap muli.

"When I'm done seeking for the truth myself. I'm trying to verify things, para kapag inexplain ko na sayo wala ka ng dapat pagdudahan pa."

"Pag nangyari ulit Zarette ayoko na." tumango sya at yumakap sa bewang ko.

"Now let me sleep in peace, hal. Two months akong walang tulog kakahintay sayo"

"Kapal mo. Baka two months kang may katabing iba"

"Tanong mo kay Manang, bakit ako mag uuwi ng babae sa bahay nyo, hal. Ano? Fight me" natatawa nyang sabi.

"Sa bahay ka ba natutulog? Sa two months na yun? Don't me ha"

"Then ask my parents, ask your bestfriend. You can also check the cctv in my office too." he said huskily, nakapikit na sya at nakaunan sa lap ko habang nakayakap sa bewang ko.

"Syempre edited yung sa cctv mo!" kunwari ay pagsusungit ko.

"Ask Ryan for original copy. You can do better investigating than the CIA, hal." humikab na sya at humigpit ang yakap sa akin.

"Dito ka na sa bed mahiga, you can sleep here." naawa ko sakanya, pumayat sya at mukha ngang puyat.

"Wag ka muna pala sleep, hindi ka pa kumain." we're almost baby talking.

Umayos sya ng upo at sumampa sa hospital bed ko. Sakto namang pasok nila Prim.

"How are you besh? Okay ka na ba?" tumango nalang ako at gumanti sa yakap nila ni Breana.

"Girl, kinabahan talaga kami. Tapos itong si Chairman tensyonado. Naniniwala na akong ikaw ang may pinakamahabang buhok saming tatlo" ngumiti lang ako.

"Uuwi muna kami, to get some of your things. Saka para makaligo na rin. Don't do anything stupid, Kuya" paalala ni Prim sa kapatid. Humiga lang si Zarette sa kama ko at niyakap ang aking unan. "Ingat kayo" paalala ko bago sila umalis.

"Don't do anything stupid " he smirked after mimicking Prim. Hinila nya ako pahiga sa tyan nya. Umayos ako ng posisyon at tiningala sya.

"Bakit mo pala hinagis yung cellphone ni Aveline?" tanong ko, naalala ko lang, gusto ko lang malaman kung bakit.

"Ikaw kasi." ngisi nya "Bakit ka magpopost ng picture na kita abs mo? Ang ikli ikli pa ng short mo." I giggled when he rolled her eyes.

"Galit ka? Fashion yun."

"Mainit pa ulo ko nun, kakagaling ko ng flight. Pinopormahan ka nung nurse ng lolo mo. Tss, lamang naman ako ng isang dekadang ligo doon" Napabalikwas ako ng bangon at tumitig sakanya.

"Pumunta ka ng Las Vegas?" tumango sya at hinila ulit ako pahiga.

"I was just checking on you"

"Bakit hindi sinabi sakin ng kambal mo?"

"I told her not to, and I don't have plans to meet with you. Gusto lang kitang makita ng patago"

"Madox, don't leave me like that again. Kung iiwan mo ako bigyan mo ako ng dahilan, ng rason, mababaliw ako kakaisip kung bakit."

"mababaliw? Kaya ba the next day magkasama na kayo?" pagsusungit ko, kahit konti ay nasasagot nya naman ang mga gusto kong tanungin.

"I'm with her because she's my secretary, nasa iisang office lang kami kaya ganun. After a week nasa department office na sya."

"And she's bugging me. Ako rin, I have to ask you something" may kinuha sya sa bulsa nya at binuklat iyon.

It is a computerized letter na may kaparehas na signature ko. What is this?

"Sayo to galing?" hinablot ko iyon sakanya at binasa.

"Chairman,

Kapag nabasa mo ang letter na to ibig sabihin nakaalis na ako. Hindi ko alam kung paano magpapaalam kaya idinaan ko nalang sa sulat. I want to break up with you, I do not deserve even an inch of you. Hindi ako ang perfect girl para sayo, marami dyan mas maganda, mas sexy. And I know you still like Amaryllis. I know that she can love you more than what I can. Hindi rin naman kita ganon kamahal para mag seryoso sayo, at alam kong pampalipas oras mo lang ako. I know that she can make you happy and feel loved, hope you can forgive me. -Xochit!"

"What the?! Hindi akin yan. I left a letter on your desk but its hand written. Si Amaryllis yung nandun nung iniwan ko yung letter" I frowned.

"Nagalit ako dahil dyan, nagtampo ako. I thought it was you. I'm sorry hal" he said. Tinitigan ko lang ang letter at dahil na din sa inis ay nilukot ko iyon. "Why would I call you chairman? At isa pa bakit Xochitl? Madox ang tawag mo sakin! Dapat nag duda ka na agad. Kainis!"

"Oh nagaaway na naman kayo?" napatigil ako at napaupo. Dumating na si Aveline at Kiko sa wakas.

"Aveline. Tignan mo oh, alam mo diba nag sulat ako ng letter para sakanya. Hand written yun." agad naman nyang binuklat ang sulat at binasa. "Bakit printed? Hand written talaga yun" sabay tingin nito sa lalaki sa tabi ko.

"Kiko, pakisabi kay Ryan i-check nya lahat ng MS office ng computers sa department. Baka may nagpalit ng letter ni Madox"

"Bakit pa ipapacheck? Of course she did that. Si Amaryllis!"

"Statement without proofs are accusations. Dapat may ipakita tayong proof para kahit pa i-deny nya alam na natin ang totoo" sabi ni Kiko. Natahimik ako at napaisip.

Tama naman yun. Okay, let Ryan do the investigating. Kapag napatunayan na siya talaga ang nagpalit ng letter ko ipapakain ko sakanya yan.


Tip: You can use left, right, A and D keyboard keys to browse between chapters.