Finding Mommy

Bigla Namang bumukas Ang pinto at iniluwa doon Ang Isang lalaking matangkad. Diko pa Nakita Ang Mukha dahil nakayuko ito habang nakatingin sa cellphone. Hindi man lang Ako nito napansin. Nang nasa table na Siya tumayo Naman Ako at bumati.

"Good afternoon Sir" bati ko sa kanya

"What the hell!" biglang sigaw nito at nabitawan pa Ang cellphone Niya.

"Oh no.. nagulat ko yata. Patay" nausal ko nalang sa isip ko.

"Sorry Po Sir kung nagulat ko Po kayo" hinging paumanhin ko. Masyado Naman Kasi siyang tutok sa ginagawa Niya. Di man lang nito magawang tumingin muna sa paligif o kaya sa anak niya.

Lumingon Naman ito sa akin. Nasa kaliwang Banda Kasi yong kinatatayuan ko. Nang Makita ko Ang buong pagmumukha Niya ay Ganon nalang Ang panlalaki Ng mata ko.

"Ikaw?"

"You?" Magkapanabay pa naming Sabi. Nanlaki din Ang mga mata niya at parang di makapaniwala Sa Nakita. Kaya yumuko Ako.

"Siya yong lalaking nakaaway ko sa bar kagabi. Wait, Anong ginagawa Niya dito? Siya ba Ang boss?" parang nanlumo Ako sa naisip ko. Yong pag asang naramdaman ko kanina ay bigla nalang naglaho. Siguradong wala akong chance makapagtrabaho Dito.

"So, what are you doing here babe?" parang nakabawi na Siya sa gulat

"Ano daw? Babe? tama ba yong narinig ko?" Bigla Naman uminit Ang Mukha ko

Napaangat Ako Ng tingin sa kanya. Blangko Ang mga matang nakatingin sa akin. Wala Naman akong makapang isasagot sa kanya.

"Cat got your tongue huh?" then he smirk "Kagabi lang talo mo pa ang tigre sa tapang ah" dagdag pa niya na nagpainis sa akin.

"Kainis Siya, kung alam ko lang na Siya Ang boss Dito nungkang tutungtong Ang mga paa ko sa building na ito" maktol ko sa Sarili ko. Nagsisi tuloy Ako na sumama pa ako Dito.

"I thought I won't see you for a long time." Sabi pa Niya habang nakacross arm at sumandal sa kanyang upuan.

"Ano bang pinagsasabi Ng mokong na ito?" Tanong ko sa sarili ko. Dpa rin ako makasagot dahil Hindi ko alam Ang sasabihin ko.

"I was looking for you last night after I paid your bills, but to my dismay you have left already without saying goodbye" may halong tampo pa ang boses niya. "Baliw na ba siya" Tila nagloloading Naman Ang utak ko sa kakaisip Ng isasagot sa kanya.

"Now that you're here, don't you think I deserve a reward babe?" dagdag pa niya

"Ano bang pinagsasabi mo! At tigilan mo nga Ang pagtawag ng babe!" mataray Kong Sabi. Sa wakas nakapagsalita Rin ako. Kaso Yon lang din Ang naisip kong isagot. "Don't tell me you forgot it already, babe?" Parang gulat pa ito

If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience all for free. The next chapter is eagerly waiting for you!

"Ang alin ba? Pwede bang linawin mo yang mga pinagsasabi mo❞ nakanguso Kong Sabi sa kanya. Wag Niya talagang sagarin Ang inis ko ganitong gutom Ako baka makain ko Siya Ng buo.

"That we are in a relationship. Diba Sabi mo sa waiter last night that I'm your boyfriend?" sagot Niya na may nakakalokong ngisi.

"At bakit ko Naman sasabihin sa waiter na boyfriend kita? Matapang Kong sagot sa kanya. Anong Akala niya sa akin easy to bully? No way!

"To pay your bills? That's your plan right?" pag aakusa niya

"Sinasabi mo bang Hindi Namin kayang magbayad? Pupunta ba kami don kung wala kaming pambayad?" bulyaw ko sa kanya para Hindi niya mahalata na guilty Ako.

"You're overreacting" Saad nya habang nakahalukipkip sa swivel chair.

Naparolyo Naman Ang mga mata ko sa kanya.

"Do you think the waiter was lying? usisa pa niya

"Ba, Malay ko ba? Bakit sa akin mo tinatatanong?" pagdedeny ko pa sa kanya. Pero Malinaw pa sa mineral water Ang sinabi ko sa waiter kagabi. Pero nungkang aminin ko sa harap ng kumag na ito. Bumawi lang Naman Ako sa ginawa Niya sa akin.

"So I guess I need to call my friend so he can fire that waiter?" seryoso nitong saad at dinampot nito Ang cellphone Niya.

Tiningnan ko Naman Siya kung seryoso ba Siya sa sinasabi Niya. Parang seryoso nga siya. Lagot na. Kawawa Naman Ang waiter, mawawalan Ng trabaho Ng Wala Namang ginawang kasalanan. "At bakit mo Naman Siya ipapatanggal?" nakapamewang na Ako Ngayon. Di na talaga Ako narerelax.

"For deceiving me. And he might deceive others as well. You see, I'm doing a favor to my friend so he won't have problem in his personnel." Nanliit Naman Ang mga mata ko sa sinabi niya. "Kung may issue ka sallllllllp waiter na yon, Wala akong pakialam, ok?" pero sa loob-loob ko Sana Naman Hindi niya totohanin Ang sinabi niya. Ang hirap pa Naman maghanap Ng trabaho Ngayon. Speaking of trabaho, yon Pala Ang dahilan kung bakit Ako nandito. Mabuti pang umalis na Ako Dito. Wala Naman akong mapapala.

"Really? Wala Kang pakialam na matanggal Siya sa trabaho? Paano nalang Ang pamilya niya na umaasa sa kanya?" Pangungunsensya pa nya.

"Hay naku. Ewan ko sayo. Walang patutunguhan itong usapan na to. Makaalis na nga lang. Nagsasayang lang ako Ng Oras dito" nilihis ko nalang Ang sagot ko dahil makokonsensya talaga Ako kung madamay pa yong inosente dahil sa kagagawan ko. At para mahinto na rin kami dahil Ayoko na talagang pahabain Ang usapang ito. Dinampot ko Naman Ang mga gamit ko na nasa sofa. Nakita ko Naman sa peripheral vision ko na nakasandal siya sa upuan at pinagmasdan Ang bawat galaw ko. Nang madampot ko na Ang mga gamit ko humakbang na ako palabas. Nakailang hakbang pa lang Ako Ng Marining ko siyang magsalita.

"I thought you need a job." Napahinto Naman Ako sa sinabi Niya at nilingon siya

"Kung Sayo lang din Naman Ako magtatrabaho, wag nalang. Di nga kita matagalan Ng ilang minuto makatrabaho pa kaya." Hindi ko na hinintay Ang sagot Niya at itinuloy ko na Ang paghakbang. Palabas na sana Ako Ng pinto Ng makarinig Ako Ng iyak.

Tinakbo ko Naman ang kinaroroonan Ng crib.