Chapter CHAPTER 31
DAY
"Why does he want to talk to me?" gulat kong tanong sa kanya. Nagkibit balikat siya, tinitigan ko siya na ani mo'y pinagloloko niya lang ako. Hindi ko alam, knowing his cousins and his brothers. Na nakukuha pang pag tripan ako, malay ko kung ngayon lang sinapian si Rezoir at pag tripan rin ako. "Iyong totoo?" nguso ko.
"What?" natatawa siyang bahagya. "I'm not joking baby, his really looking for you." matagal ko pa siyang tinitigan. Sa huli, naniwala na rin ako. Hindi ko maiwasang hindi matawa dahil isang salita lang naman niya okay na ako, siguro nito lang na ma trust issue na ako dahil na rin sa mga pasaway niyang mga pinsan at kapatid. Ang seryoso nga nilang tignan, pero tama pala ang sinasabi nila na mahirap na kung ang mga seryosong tao ang laging nagpra-prank sa'yo.
Pagdating ko sa bandang sala, ayon abala pa rin sila. May mga ilang gamit pa rin silang nililigpit, sa isang kasambahay ako nagtanong kung nasaan nga si Don Sebastian. Sinabi namang nasa garden kaya doon nga ako pa punta. Pagdating ko sa garden, nagulat ako kasi hindi ko naman naabutan si Don Sebastian. Plano ko sanang umalis na pero napatalon ako sa gulat nang biglang may lumitaw na Siberian husky sa kung saan. Agad ako nitong tinahulan. Upon seeing the dog, nagulat lang ako saglit. Pero agad akong napangiti kahit pa patuloy ako nitong tinatahulan, ang cute kasi ng aso.
"Hello,” tawag ko. "Where did you came from huh? Hindi kita napansin," agad akong yumuko para haplusin siya. Agad naman siyang natigil sa pagtahol, at mas nagustuhan pa nga ang haplos ko. Nang makaalala na naman ito, agad na naman niya akong tinahulan ngunit sa pagkakataong ito. Para bang sinasabi niyang sundan ko siya, kaya naman sinundan at pinagbigyan ko na ang gusto niya.
Bahagya kong sinita ang aso nang may kung ano siyang hinihila na tela. Sa takot kong masira agad ko itong hinawakan, at sinusubukang kunin sa bunganga nga niya. Masunurin naman ang aso kaya agad niya itong binitawan. Kaya agad ko itong kinuha ngunit hindi ko mapigilang hindi ma pa kunot noon nang makitang mahaba ang tela. Kaya naman puro hila ako, sa haba nga ng tela kaya nga bale sinusundan ko na kung gaano ito kalayo para lamang marating ang end point. Nahingal pa nga ako nang marating na ang pinaka dulo ng tela. Bale, bahagyang nakatali ang tela sa pader. Kaya naman agad kong tinanggal ang pagkakatali, nahirapan ako dahil masiyadong mahigpit ang pagkakatali kaya ang ginawa ko hinila ko. Pero nagulat ako nang biglang bumukas ang pader, hindi ko inakalang may pinto pala! Pumasok ang aso, natulala pa nga ako sa pag pasok nito dahil gulat pa rin akong malaman may tagong pinto sa pader!
Sa pagbukas ng pinto. Nalaglag ang hawak kong tela, binawale ko na ito dahil na intriga na ako sa pinto! Nag-aalangan pa ako saglit, pero dahil na rin sa curiosity agad akong pumasok. Pag pasok ko, mini garden ang bumungad sa mata ko. May fountain, iyong sakto lang ang haba nito...sakto lang sa lugar na 'to. Agad akong tumingala dahil sa mga paru-parong malayang nagsisiliparan. Ang masasabi ko lang, it was magical! Napunta ang atensyon ko aso dahil sa tahol nito. Napatili ako nang may maramdamang hininga sa bandang leeg ko.
"Relax baby! It's me!" natatawang ani Rezoir. Galit akong hinarap siya.
"You startled me! Hindi ko narinig ang pagdating mo!" diin ko.
"Because I tiptoeing baby. Sorry." He snakes his hand at my waist. "Sorry." Mas lumambing na ngayon ang tono niya. Napanguso naman ako, napunta ang mata nito sa aso. "Hey there maximum! You did a great job boy." Aniya. Tumahol naman ang aso na ani mo'y nakukuha nito ang sinasabi niya.
"Is that your dog?"
"Nope, it's Rizalde dog baby. Hiniram ko lang saglit."
"To startled me?"
"Of course, not baby! To surprise you...sorry for startling you."
"You even lied," I said.
"Can't help it."
Just a heads up: FindNovel.net is the only place to read the complete version of this book for free. Don't miss out on the next chapter-visit us now and continue your journey!
"But still," seryoso pa rin ang mukha ko. Habang mataman naman siyang nakatingin sa akin, tinitignan bawat galaw ko. "you shouldn't dare to do that again. Alam mo namang hindi pa ako sanay sa mga prank." "I know baby, sorry hmm..."
"What's with the place? Is this your hideout?" natawa siya?
"Its not totally hideout, coz maids know this place." Aniya. Tumango tango naman ako, oo nga naman. Hindi naman na magiging hideout kung may nakakaalam na iba.
"Kung canon, this is the place where Rizalde talking about then."
"It is, ang totoo niyan ngayon na lang ulit ako nakapunta rito."
"You mean, it's not really your idea to go here?" hindi ko maiwasang hinid siya pagtaasan ng kilay. Nagkibit balikat siya.
"Yeah, but that doesn't mean it's not a plan either to surprise you. It's not like that baby, it is really in my head how to surprise you."
"What's with the surprise Rezoir? It's not my day, it's your day."
Just a heads up: FindNovel.net is the only place to read the complete version of this book for free. Don't miss out on the next chapter-visit us now and continue your journey!
"But your my day baby, ikaw ang umagang bubungad sa aking mga mata araw-araw." That's made me smile. Kung noon, nag-aalangan pa ako kung may tao bang kayang mahalin ang tulad ko? Kasi, hindi ako perpektong tao...I have so many flaws. Now, here it is the man that God gave me. Taong binigay niyang hindi ko akalaing mamahalin ako ng ganito, pagmamahal...na nakikita ko lang sa iba. Na minsan ko ring ipinagdadasal sa kanya, na sana ako rin. Magkaroon rin ng gano'ng taglay ng isang pag-ibig.
And here it is...lalaking mas higit pa sa hinihiling ko. Na tama nga sila, na huwag kang mawalan ng pag-asa. Yes, first love never dies. Second love will last at fast, third love will be eventually enough. But the thing is there is love. Pagmamahal na mayroong iba't-ibang impact sa tao, depende sa taong nagpaparanas sa'yo.
Bigla ay kunot na ang noo niya. "Why are you crying?" lito niyang aniya. Natawa naman ako, at birong sinuntok ang dibdib niya. "Baby, what's wrong? May masakit ba sa'yo?"
"W-wala!" natatawang kong aniya habang umiiling sa kanya. "Ikaw kasi e', ang aga-aga pero bumabanat ka na." may pagkalito naman sa mukha niya.
"Is that a bad thing?"
"What?" natawa ulit ako. Para siyang sobrang inosente, the way he say that word.
"Ayaw mo bang maging sweet ako hmm?"
"Stop it!" umiiling kong aniya habang tumatawa.
"Hindi mo na ba ako gusto kapag naging sobrang sweet ko na?" hindi ko alam kung kulang ba talaga siya sa tulog o gino-good time niya ako pero. Hindi naman ipagkakailang ang cute nga niya, cute niyang maging ganito kahit sa mga ganitong pagkakataon lang. Nangiti ako.
Seriously Rezoir? You said I'm your day... but this time you made my day.