Chapter CHAPTER 57
PATRICIA'S POV (Failed)
I woke up with a bothered mind.
Wala na rin si Callum sa tabi ko, siguro'y nasa ibaba na.
Umupo ako sa kama at tumulala. Should I confront Callum regarding that? To daddy's pictures?
I immediately shook my head.
No, I will let him tell me the truth by his self. I trusted him now so I will wait to his explanation regarding that.
Bumaba ako at nakita siya na nag-aayos ng pagkain sa lamesa. I stared at his broad shoulders that were moving aggressively every time he moved.
I smiled. "I thought you hired maids to makes things easier. Why are you doing that?"
He turned to me. "Oh, you're awake"
Humarap siya at ibinuka ang mga braso. Tumawa ako at niyakap siya. He really smells good even if he just woke up.
"I want to cook for you" he whispered. "Let's eat. My babies might hungry,"
My face heated.
Niyakap niya ako sa baywang at iginiya sa upuan. Parang maglalaway ako sa bango ng mga niluto niya.
"Ihahatid mo ba ako sa school?" tanong ko sa kalagitnaan ng pagkain namin.
"Of course,"
Simula noong aksidente ay hindi niya ako hinahayaan na umalis mag isa. Palagi niya na ako sinusundo at hinahatid. I like it though. Dahil madalas ko na rin siya makita at makasama hindi tulad noon na wala kaming pansinan. Time really flies so fast.
"Aren't you going to stop for studying? I noticed that it's just stressing you out. You can continue-"
"Kaya ko pa naman. Hindi parin naman gaano kalaki ang tiyan ko," paliwanag ko. "Ilang months na lang matatapos ko na ang isang taon sa med school," "Yeah, I don't want to see you so stressed,"
He's too protective and paranoid sometimes but I'm happy. He's just excited for our baby and so am I.
Pagkatapos kumain ay naligo agad ako at nag ayos papasok ng school. Ganoon din si Callum dahil diretso siya sa kompanya pagkatapos ako'ng ihatid. Ang mga makakapal na libro ko ay si Callum ang nag buhat.
Habang nasa biyahe ay tahimik kami. Naalala ko na naman tuloy ang mga litrato ni daddy sa kwarto niya kahapon.
Nababagabag parin ako.
Nilingon ko si Callum na nasa daan ang tingin. He looks... fine and calm. Para bang wala siya'ng problema o ako lang ang nag-iisip ng iba tungkol doon?
I let out a heavy sighed.
"What's with the sighed? Are you okay? Any problem?" Callum suddenly asked.
Napatakip tuloy ako sa bibig. "W-Wala naman..."
"Are you sure?" he raised a brow.
I smiled and nodded.
Kinuha niya ang kamay ko at hinaplos iyon.
Pagdating sa school ay hinihintay na ako ni Jess sa parking para tulungan ako sa mga libro.
"Bye, see you later" Callum held my chin and gave me a deep kiss. "I love you,"
I pursed my lips and felt blushing. "I-I love you,"
Lumabas ako ng sasakyan at sinalubong ako ni Jess na may nakalolokong ngisi.
"Hi, buntis!" bati niya at kinuha ang ilan kong libro. "You're blushing again. Pinakilig ka na naman ba ng asawa mo?"
Tinawanan ko siya at tinalikuran.
"Uy, totoo nga!" asar niya'ng sabi. "Sana all may naghahatid, no?"
Nilingon ko siya. "Mag boyfriend ka na kasi!"
"Ano'ng boyfriend, asawa agad ang hahanapin ko!" nakangisi pa siya. "Parang ikaw, hindi nagkaroon ng boyfriend dahil asawa agad,"
"Being married is not that easy, Jess" paalala ko.
"Of course! Para namang hindi ko alam ang pinagdaanan mo no'ng una pa lang kayo ikasal ni Callum. Gusto mo kwento ko lahat mula sa sinabi mong hindi mo siya gusto-"
"Oh, shut up! Just keep it to yourself!" I said and covered my ears.
She's really good at teasing me!
Dumiretso kami sa locker dahil iiwan ko roon ang iba kong libro, ang iba naman ay gagamitin namin para sa mga bagong discussions.
Nag simula ang klase namin at halos mapiga na ang utak ko sa dami ng dapat tandaan na lessons.
Tama nga si Callum. I should stop from this for the mean time. Sobrang sakit sa ulo kabisaduhin ang mga operations procedure, identifying health problems at iba pa. Kaya ang mga notebooks ko ay halos mapuno na ng mga notes. Pagkatapos ng discussions ay nag suot kami ng lab coats at dumiretso sa laboratory. We have some activities today.
We were standing for almost half an hour and doing labs while listening to our prof and taking down some important notes. Multi tasking it is.
Kaya nang matapos ang ilang oras na klase ay pagod kaming umupo ni Jess sa canteen. Break time na.
"Sigurado ka ba na ayos ka lang?" nag-aalalang tanong ni Jess. "Grabe, that was stressing!"
"I'm okay," sambit ko bago nag simula kumain.
Pakiramdam ko'y nanghina ako kanina sa mga klase kaya bumawi ako ngayon sa pagkain.
Marami pa kaming free time kaya nang matapos kami sa pagkain ay pumunta muna kami ni Jess sa field para magpahangin.
Dala ni Jess ang laptop niya at abala siya roon, inilabas ko naman ang cellphone ko. I scrolled to the photos I took yesterday.
Binalingan ko si Jess at nag isip kung hihingi ba ako ng tulong niya.
"J-Jess? May wifi naman dito sa school, no?"
"Oo, nakaconnect nga ako, e!" sabi niya habang nasa laptop parin ang tingin.
"Can you search about Roberto Lim?"
Nag angat siya ng tingin. "Lim? Businessman ba 'to? His name is quite familiar,"
Nag kibit balikat ako. "I don't know. I just want to know information about his being,"
She nodded and started working on her laptop.
Muli kong tinignan ang mga litrato ni daddy. Nakaprint sa ilalim ng mga picture ang mga tao na kasama niya.
Bumabagabag sa akin ang litrato na nasa casino siya I think it just took recently. I thought daddy already stop doing that thing when he recovered to his ill. But what is this picture pertaining?
"He's a businessman," Jess uttered. "But he got linked to some issues..." she looked at me. "May problema ba, Patricia? Hindi biro ang mga issue sa kanya,"
"What kind of issues?" I asked, a little bit tensed.
"Well... base on this article, he's greedy when it comes to money. He has a several business back then but it all when bankrupt!" suminghap siya. "Gosh, what kind of mind set he had?!" Napangiwi ako. Bakit sinasamahan ni daddy ang ganitong klase ng tao?
If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience all for free. The next chapter is eagerly waiting for you!
"He's also a gambler..." nilingon ako ni Jess. "Siguro roon napupunta ang pera ng mga nag iinvest sa kanya. Irresponsible. He had an issue just recently, huh"
Tumaas ang kilay niya. "Nag nakaw daw ito ng pera sa kompanya. Pero hindi pa siya naipapakulong dahil walang sapat na ebidensya. Maybe because he had so much connections. What do you think?" Natahimik ako at hindi alam ang sasabihin.
"Why you need to gather information about him anyway?" she asked. "Might share me your problem?"
I gulped and slowly looked at her.
"Nothing," umiling ako.
"Sus, alam kong may problema ka. Ano na naman ba?" intriga niya. "Sige... alam ko naman na magkukusa ka na sabihin sa akin 'yon. Take your time"
I need to find more information.
Kung bakit nasa kwarto ni Callum ang mga litrato na iyon. Konektado ba 'yon sa pag iimbestiga niya kay daddy? Pero bakit ganoon? May pakiramdam ako na hindi lang mga negosyante ang kasama ni daddy sa mga pictures. There's more deeper about their doings.
Kaya nang mag dismissal ay nag text agad ako kay Callum na pupunta lang ako kila mommy. Si Jess naman ay nagtataka rin dahil biglaan daw.
Tinawagan ko ang pinsan kong si Axcel dahil sakto na narito lang siya malapit sa school. Sa kanya ako magpapahatid.
"Wala kang bodyguards! Paano kung pinanonood ng mga kaaway ang galaw mo?"
Napapikit ako habang sinsermonan ng pinsan kong si Axcel. Salubong ang kilay niya habang nagmamaneho.
"Relax, Ax..." malambing kong sabi. "I'm safe now-"
"No. Unless the person behind that ambush got in prison,"
Mas nag salubong ang kilay niya.
"You shouldn't be stubborn, Patricia! Especially now that you're pregnant. Is that true? Your mom told us about that"
"Yes, I'm pregnant,"
"Kaya kailangan mo maging mas maingat. Bakit ba kasi sa kanila ka pa inireto ni tita. Malaking pamilya ang mga Velasquez at malaki rin ang mga kaaway nila," seryoso ang mukha ng pinsan ko. "They didn't listen to me. I always thought that this might happened!"
Naguluhan ako. "Axcel? What do you know about the Velasquez's enemies? I know that you also entered business. How is it going?"
Pagak siya'ng tumawa. "It's not that easy entering business industries, Pat. There, you will meet people you thought had good intention and reputation but when you will look behind them, you'll see their darkness" What he mean by that?
"Don't stress yourself about that matter," masungit niya'ng sambit. "It's better to focused on taking care of yourself,"
Umirap ako at humalukipkip na lang. Inilabas ko ang cellphone ko dahil narinig kong nag vibrate ito.
Sunod-sunod kong nabasa ang mga messages ni Callum. Saying that I'm hard headed and too stubborn. Hindi ko siya nireplayan hanggang makarating kami sa bahay.
"Anong oras ka uuwi sa asawa mo?" tanong ni Axcel habang tinatanggal ko ang seatbelt.
"Bakit?"
"Para alam ko kung ano'ng oras kita daraanan dito, para ihatid pauwi"
Ngumiti ako at tinapik siya sa balikat. "Callum will fetch me. Thank you for the ride, Ax! Take care,"
"You should take care always, couz"
Hinintay ko na umalis ang sasakyan niya bago ako pumasok sa bahay.
It's too early for my parents to come home from work so it's really a good timing.
"Magandang hapon po, Mam Patricia..."
Ngumiti ako sa katulong na sumalubong sa'kin.
If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience-all for free. The next chapter is eagerly waiting for you! "Wala pa ho ang parents niyo, si Jordan naman po ay gagabihin daw dahil sa project,"
"Ganoon ba?" sabi ko at inilapag ang bag sa sofa.
"Gusto niyo ng inumin?"
"Uh, no thanks" tanggi ko. "Saglit lang naman ako. May kukunin lang sa itaas,"
Agad ako'ng umakyat pataas pero hindi ako dumiretso sa kwarto ko, kundi sa kwarto nila mommy at daddy...
Huminga muna ako ng malalim bago pihitin ang doorknob.
"This is it. Hoping to find interesting here..." bulong ko bago tuluyang pumasok.
Malinis ang kwarto nila. Maayos din ang closet hanggang sa working table nila. Dalawa ang table nila rito kaya una ako'ng lumapit sa table ni mommy. Nanginginig ang kamay ko habang binubuksan ang drawer sa ibaba. May mga foldsers doon at tinignan ko isa-isa pero wala ako'ng nakita na importante. Tinignan ko lahat mula sa ibabaw hanggang sa mga drawers ni mommy pero walang kahina-hinala roon.
Bumaling ako sa table ni daddy.
Napalunok ako bago lumapit doon. Mas marami ang mga papeles ni mommy kumpara sa kanya. Hinalughog ko lahat ng gamit ni daddy pero ang papel lang na nakalagay doon ay patungkol lang sa kompanya. Nag patuloy ako sa paghahanap ng kahit ano'ng bagay na makakasagot ng mga bumabagabag sa akin pero wala!
I sat frustratingly on the bed.
I even stamp my foot because of annoyance. I just waste my time here! Paano ako mapapanatag kung wala ako'ng makitang kahit ano dito?
Sa huli, tinawagan ko na si Callum para sunduin ako. As what I expected. Sinermonan niya ako hanggang makauwi.
"Don't do that again, okay?" hinawakan ni Callum ang braso ko.
Maikli ako'ng ngumiti. "Yes, it's just urgent so I needed to. Sorry..."
Bigla niya ako'ng niyakap.
"Don't make me worried, please..."
Kumalas ako sa yakap at tiningala siya. "Last na 'yon..."
Nag bihis na ako sa kwarto at nakita ko si Callum na nakaharap sa laptop niya.
Nakita niya ako'ng lumabas galing sa banyo kaya tumayo siya at tumabi sa akin sa kama.
Napapikit ako sa inis ng maalala na wala ako'ng napala sa bahay kanina. What I need to do? Ask Callum instead?
I gulped and slowly looked at him. He's already lying on the bed, beside me while scrolling on his phone.
"C-Callum?" I said.
He gave me a questioning look. "Hmm?"
I averted my gaze. "D-Do you have something to tell me?"
I bit my lower lip after saying that.
"Huh? What do you mean?"
"Uh..." I trailed off. "I mean, if you have something to asked me about... anything"
His brows furrowed a moment then let out a sighed.
"Is this about the accident again? Don't worry, the investigation is still on going. Don't be afraid...."
Bumagsak ang balikat ko. I just aggreed to him even though deep inside, I was really hoping for him to tell the truth behind those pictures.