Ruled by the Blaze (The Unwanted Marriage)

PATRICIA'S POV

"I'm sorry about Zara yesterday..."

Pabulong na sabi ni Callum habang nandito kami sa hapag, magkaharap. Seryoso ang mukha ko habang siya ay hindi mapakali sa kinauupuan.

I didn't talk to him after what happened yesterday. I know it's immature but Zara's words yesterday got me!

Magkatabi nga kami natulog kagabi gaya ng gusto niya pero hindi ko siya pinapansin. Mahapdi parin ang galos na ginawa ni Zara sa braso ko kahapon. "Patricia, believe me..." he scoffed. "She's full of lies so don't believe her"

"A-Ayos lang" sambit ko at nag simula kumain.

Naiintindihan ko naman na hindi niya kasalanan 'yon.

"Are you mad?" he shifted on his seat and seems not buying my words. "I told you before that we didn't had an intimate relationship, right-" "Yes, I know" but I want an assurance.

Hindi ko alam kung anong assurance pa ba ang kailangan ko. He admitted the truth but I'm still not contented with that.

"I don't have any girl or flirting with if that's what you're thinking. My world just revolving around our business until you came,"

Nakagat ko ang kutsara at pinilit na wag siya lingunin. Natuod ako at nahirapang mag patuloy sa pagkain dahil alam kong pinanonood niya ako.

Why do he need to say that? Bakit hindi na lang siya pumasok sa opisina para hindi na ako nahihirapan ng ganito kapag katabi siya!

I continued eating and thinking some ways.

"Uh... may trabaho ka pa di 'ba?" tanong ko at umaasang magegets na kailangan niya ng umalis sa tabi ko.

"Yes but too early. You are going with me in the company so finish your food,"

Inubos niya ang kape niya bago umakyat sa kwarto. Hindi na ako nakatanggi dahil alam kong idadahilan na naman niya ang kalagayan ko. Kahit labag sa loob ay nag asikaso na rin ako. Naligo ako at piniling mag suot ng isang red off shoulder dress na pinarisan ko ng black stilletos.

I think I should often wear my dressess now because I won't able to wear that when my tummy got bigger. I applied light make up and turn my hair into a simple bun.

Tahimik ako hanggang makasakay sa sasakyan ni Callum na pansin ko ang gulat ng makita ang ayos ko. Naiilang ako sa pasulyap sulyap niya sa akin kahit nagmamaneho siya. Wala naman sigurong dumi sa mukha ko? What's wrong with him? Napadako ang mata ko sa rear mirror dahil may dalawang puting sasakyan ang pansin kong nakasunod sa amin hanggang makalabas ng village. Mukhang wala naman pakialam si Callum doon pero hindi ako mapalagay. "Don't worry. Those are my men," Callum uttered when he saw my curious face. "I had to make sure that they won't harm you anymore" nilingon niya ako. "I'm sorry... were you scared?"

Mabilis ako'ng umiling nang lumamlam ang mata niya. Kahit saan pala kami pumunta ay palaging may nakabantay.

"You're safe now..." aniya bago hinuli ang kamay ko.

I look at our interwind hands as he slowly lift it to kiss. It sent shivers on me. Our eyes then met and he gave me an assuring smile.

Bumilis ang kabog ng dibdib ko.

Tila may humahaplos sa puso ko sa sinabi niya at hindi ko mapigilan na hindi mapaisip. Am I really safe now? Not to those bad guys but in our relationship?

Nakarating kami sa kompanya na hawak niya parin ang kamay ko. Sinusundan kami ng tingin ng mga empleyado kaya medyo nailang ako.

Dumiretso kami sa office niya at kita ko ang tambak na mga papeles at folders sa table. He really have a lot to do but he's still thinking about me.

Umupo ako sa couch habang siya ay sa harap ng table. Medyo malawak itong office niya kaya dalawang mahaba na couch ang mayroon sa dalawang sulok nito.

I heard him called his secretary and even ask me what drink I prefer but I declined.

"You sure?"

Tumango ako. "Don't mind me. Just do your work. What's my purpose here anyway?"

Pinakatitigan niya ako. "You just need to be on my sight"

Napairap ako sa sinabi niya.

His secretary then came to remind him about his meeting.

Nilapitan ako ni Callum ng makalabas ang secretary. "Come with me-" "No" agap ko. "I'll stay here. I don't have anything to contribute there" Sumandal ako sa couch at kinuha ang libro ko sa bag. I really brought it. "Are you sure?" umupo siya sa tabi ko. "Okay, it will be quick. Wait me here,"

Pinasadahan niya ako ng tingin. Kumunot ang noo ko sa kanya at doon lang siya tumayo.

I started reading when he left the office. Alam ko talaga na ganito ang mangyayari kaya nag dala ako ng libro para malibang.

I was seating pretty while reading comfortably when the door suddenly opened. I thought it's Callum or maybe his secretary but not.

It was a tall woman wearing a very tight longsleeve dress who doesn't know how to knock first. She's holding a folder.

"Callum-"

Naputol ang sasabihin niya ng hindi nakita si Callum. Nilibot niya ang tingin sa buong office at nag tagpo ang mata namin.

At first glance, I'm already sure that she's a bitch. The way she look at me from head to toe makes me annoyed. Who's this woman?

"Where's Callum and who are you?"

Tinaasan niya ako ng kilay ng ibaba ko ang binabasang libro at tinignan din siya. I don't like her tone.

"He's on a meeting," simple kong sambit at nginitian siya.

I need to be kind though. Is she some kind of Zara Banner? I swear, she's pretty and had a nice body.

"Who are you?" mariin niya'ng tanong at lumapit. "Why are you here in his office?"

Masama na ang tingin niya sa akin na para bang nahuli akong nagnanakaw dito.

I think I don't need to lie this time. "I'm his wife"

Agad nag bago ang reaksyon niya. Umawang ang labi niya at nanlaki ang mata na kalaunan ay bumalik sa pagtataray.

"If you need something from him, just wait here because he's still on a meeting,"

Bumalik ako sa pagkakaupo at kinuha ulit ang libro. Yumuko ako at kunwari na nagbabasa pero nakikiramdam ako sa kanya.

She's still standing in front of me.

"So... it's you. The lucky woman who got the Velasquez"

Tila iniinsulto niya ako. What she mean by lucky huh?

"Why are you even here anyway? I know that you were both in a arranged marriage so I can freely touch-"

"What are you saying?" malamig kong tanong.

Napatigil siya at halata ang pagkagulat.

"Where are your manners, miss? You are talking about my husband here. Are you insulting me? Or do you want me to report you to Mr. and Mrs. Velasquez?"

I look at her blankly showing that I don't like her words.

Nakita ko ang takot sa mata niya at mabili siya'ng nag lakad palabas ng office.

I let out a heavy sighed.

Isinalampak ko ang sarili sa couch at hinilot ang sintido. I don't even know who she is. An employee? Or some of Callum's girl? But mommy told me that he got only attached with one girl, and that is Zara. That woman maybe his fling? Hindi na ako nakapagconcentrate pa sa pagbabasa dahil naiisip ko parin ang sinabi ng babae kanina. Hindi ko alam kung bakit hindi na ako mapakali ngayon. Ano ba ang pakialam ko kung may koneksyon silang dalawa!

If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience all for free. The next chapter is eagerly waiting for you!

Ilang oras pa ang lumipas hanggang sa bumukas ang pinto at pumasok si Callum pero kasunod niya ang babae kanina.

Nagkatinginan pa kami ni Callum at pansin ko ang takot sa mata niya.

Nag kunwari ako'ng nagbabasa kahit ramdam ko ang titig nila sa akin. "Before that, I want to introduce you to my wife" sambit ni Callum. "Patricia?" Nag angat ako ng tingin. "What?"

"This is Stephanie. Anak siya ng friend ni daddy na ninong natin sa kasal-"

"Oh, I already know her Callum" sabi no'ng Stephanie. "Pumunta kasi ako rito kanina para hanapin ka"

Nag ngitngit ako sa di malaman na dahilan. Hindi talaga siya titigil. Anak pala siya ng kaibigan ni Mr. Velasquez kaya pala close sila.

"Yes," peke ako'ng ngumiti. "We already know each other,"

Nairapan ko pa si Callum habang hindi nakatingin si Stephanie.

Muli ako'ng bumaling sa binabasa ng mag usap na sila.

"You need to sign it Callum," malambing na sambit ni Stephanie dahilan para mairita ako.

Humigpit ang hawak ko sa libro.

Callum cleared his throat. "Yes, but you can order some employee to bring that here-"

"But I wanted to see you,"

Dumiin ang tingin ko sa libro. Halos mapunit na nga ang mga pages sa pag lipat ko.

Rinig ko ang malalim na buntong hininga ni Callum. "What the fuck are you saying, Steph?"

Stephanie laughed. "Kidding!" she said in a flirty way. "Here's the folder, anyway. See you later,"

Saktong pag angat ko ng ulo ay papalabas na si Stephanie pero tumingin muna ito sa akin na tila nang-aasar.

Hindi ko nilingon si Callum hanggang sa marinig ko ang yabag niya palapit.

"Are you hungry? Our food is on the way, do you want anything?"

Umiling lang ako at hindi siya tinatapunan ng tingin.

Bumuntong hininga siya. "I'm sorry about Stephanie earlier. S-She's just a friend"

I remained silent.

Our food arrived and until we finished eating, I'm still silent. Walang nagsasalita sa amin hanggang sa magkaroon na naman siya ng panibagong meeting.

Parang ayaw niya pa nga ako iwan at pansin ko ang pagiging balisa niya.

Nang makaalis siya ay pinili ko na lang humiga sa couch dahil nakaramdam ako ng antok.

-

"Hey, Patricia,"

Ilang tapik sa balikat ko ang gumising sa akin. Nakita ko ang mukha ni Callum na sobrang lapit sa akin kaya nagulat ako.

"Uh, sorry. You fell asleep" inalalayan niya ako umupo. "I don't have any errands. My meeting just ended. Let's eat outside,"

"Okay,"

Inayos ko muna ang buhok ko at mga gamit habang si Callum ay lumabas saglit dahil may tumawag sa kanya. Napasarap pala ang tulog ko.

Tumayo na ako at lumabas ng office, inaasahang doon na ako hinihintay ni Callum pero ang bumungad sa akin ay parang linta na si Stepahnie, nakayapos sa braso ni Callum at nangungulit. Nag init agad ang ulo ko at malakas na isinara ang pinto ng office. Pareho silang nagulat at lumingon.

If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience all for free. The next chapter is eagerly waiting for you! Callum panic a bit when I saw them. Pilit niya inilalayo ang sarili kay Stephanie pero hindi ito bumibitaw sa kanya kahit kaharap na ako. The nerve. "P-Patricia, let's go"

Nilapitan ako ni Callum at hinawakan sa baywang. Nanatiling blangko ang mukha ko.

"Callum, alam kong kakain kayo sa labas" biglang sabi ni Stephanie. "Pwede naman siguro ako'ng sumabay?"

Kumunot ang noo ko.

Para tuloy ako'ng tanga na palipat lipat ang tingin sa kanila.

Callum look so annoyed. "Just find someone! I'm with my wife-"

"And I'm sure your wife won't mind?"

Stephanie look at me and smiled. "She seems kind though. Pwede naman siguro ako sumama, Patricia? Kakain lang naman tayo"

Hindi ko alam kung iniinis niya ba ako.

Pinilit ko ang sarili na ngumiti ng peke sa harapan niya. Trip niya ba ako? Akala ko nagkalinawan na kami kanina.

"Of course, you can" I greeted my teeth.

She smiled sweetly. "Great! I'll just get my purse,"

Tumalikod siya at pumasok sa isang office.

"Patricia?" singhap ni Callum sa ginawa ko. "You don't need to-"

"It's okay. Hindi rin naman ako sasama. Better if I'll continue my sleep at home,"

Iritado ako'ng tumalikod. Mag sama sila! I don't care! Pwede naman siya mag date ng ibang babae at wala talaga ako'ng pakialam!

Dire-diretso ako sa elevator at halos mapairap ako nang humahangos na nakasunod si Callum!

"Hey!" aniya nang sumara ang elevator. "What's the problem? Are you not feeling well?"

"Bakit ka sumunod? Naiwan si Stephanie roon! She will look at-"

"I don't care!" kumulog ang boses niya sa loob ng elevator.

Thank god it's just the two of us here.

"Just go back there-"

"Why would I, Patricia?" he asked, seriously. "You shouldn't have agreed to her. I just want us to eat-"

"I don't. So just go with her" mariin kong sambit.

Rinig ko ang mabibigat niya'ng pag hinga. Ang mata niya ay galit na ngayon.

He tilted his head to see my face.

I folded my arm and turned my head to the other side so he won't see my face.

"What's wrong, Patricia?"

Napapikit ako ng lumambot ang boses niya pero hindi ako nagpaapekto! Hanggang makarating kami sa ground floor ay hindi ko siya pinapansin. Hindi na rin niya binalikan si Stephanie. Nang makarating sa parking ay sa back seat ako umupo kaya halos magwala si Callum.

"Why are you there?" he's already frowning. "I'm not your fucking driver, Patricia"

Hindi ako sumagot. I don't know what immaturity it is anymore.

Halos mapatalon ako ng malakas niya isara ang pinto ng driver's seat. Ilang minuto kaming nanatiling tahimik at hindi umaandar.

Kalaunan ay narinig ko ang buntong hininga niya bago nag simula mag maneho.