Prank Call to the Mafia Lord

Chapter CHAPTER 31:



Cleah POV

Nandito kami ng kaibigan ko sa tapat ng gate.

"How's my look, best?"tanong ko kay Dianne

"You look now like a demon best.. Your aura is fierce and your outfit is very cool... sana ganon din ang sinuot ko bat hindi mo ako ininform huh!"nagtatampong sabi nito sa akin "Tulog mantika ka pa kasi saka hindi mo kaya napansin ang suot ko."malditang sagot ko

I change my personality from now on...

"Kahit na! Sana ginising mo na lang ako."usal nito

"Ginigising nga kita pero tulog mantika ka parin! Di ko kasalanan kung hindi ka nainform."sabi ko sa kanya

Kaya nakapuot naman ito at mukha ng pato ang bibig

Pumasok kami at nasa amin ang atensyon nila. Hindi ko pinansin ang kanilang bulong-bulungan

Samo't saring mga reaksyon ang naririnig ko mula sa kanilang lahat

"Si cleah ba yan? Parang nagbago yata siya."

"Sana mali ang iniisip natin..."

"Ang astig naman ng dating ng crush ko..."

"Cleah you're so hot!"

"Nakakatakot siya.... ang kapal ng kabit na iyon! Mang aagaw sa may asawa na."

Napahawi ang daan ng makasalubong ako ng iba. Mukhang takot at napayuko

Nakasalubong ko naman ang magaling kung asawa na nakatingin sa akin kasama ang malanding linta na ito. Nakakapit pa talaga sa asawa ko na mukha ng tuko. Tiningnan ko lang siya ng malamig at ganon din ang kabit na nakangising nakatingin sa akin

"Ang pangit naman ng suot mo girl.."sabi bigla ng linta

"Are you referring to yourself b! tch?"malamig kong tanong sa kanya

"Stop that Lian."sabi ng magaling kong asawa na hindi na makatingin sa gawi ko

"Better to hide b! tch, because your dead."malamig kong bulong sa kanya

"Wife."tawag nito sa akin

Tiningnan ko naman siya ng malamig

"Don't call me wife.. You bastard!"malamig kong sigaw sa kanya

"Bakit mo tinatawag yang babae, sweetheart?"malanding sabi ng kabit na linta

"I'm sorry wife..."mahinang sabi nito ngunit hindi ko sila pinansin at pinagpatuloy ang paglalakad

"Princess."tawag ni kuya skyler at kuya Ryle sa akin

Tiningnan ko din sila ng malamig. How come na alam din pala nila ito

How unfair this world be.

"Both of you don't call me princess because it's disgusting... How come na alam niyo... plano niyo siguro akong saktan hindi ba?"malamig kong tanong sa kanilang dalawa Napayuko sila at hindi tumingin sa akin. Alam nga nila kaya pala ganon ang effort nila noong nakaraan dahil balak nila akong saktan.

They will regret for everything they did. Niyakap nila akong dalawa at wala silang balak na sagutin ang tanong ko

Tinulak ko sila ng malakas dahilan para mapahiwalay sila sa akin.

Lost in the world of this story? Make sure you're on Ne5s.org to catch every twist and turn. The next chapter awaits, exclusively on our site. Dive in now!

"Don't you both ever hug me!"malamig kong sigaw

Sila ang dahilan ng pagbabago ko dahil sa ginawa nila sa akin, sisiguraduhin ko din na masasaktan silang lahat

Iniwan ko silang dalawa na nakayuko. Lumakad na ako para mag tungo sa room. Patuloy palang nakasunod ang kaibigan ko na nakangite na.

"Hey darling."

Naptingin ako sa tumawag sa akin at si Dada lang pala.

"Bakit ka nandito Dada?"malamig kong tanong sa kanya

"Why are you here besides you have a classes?"tanong din nito sa akin at umupo sa tabi ko

"Gusto ko lang kasi mapag isa ngayon Dada... Bakit kasi nasasaktan ako.!"sagot ko sa kanya at doon na tumulo ang luha ko

Bakit kasi ang hina ko? Hindi naman ako mahina dati pero bakit ngayon ang hina-hina ko pagdating sa pag ibig?!

"Stop crying, darling.... you don't deserved him... nandito pa naman ako naghihintay sa'yo."sabi nito at niyakap ako

"Sorry Dada kung nasaktan kita... akala ko kasi totoo na mahal niya ako tapos maghahanap pa siya ng bagong babae."umiiyak kong sabi

"Stop crying... I hate seeing you crying because of that man! Hush now."pagpapatahan nito sa akin

I cried in his shoulder at doon ako dumukdok sa kanyang balikat.

This day is so painful for me.

Habang naglalakad ako sa hallway at walang ng mga estudyante ang nandito ay may bigla na lang yumakap sa likod ko.

Kahit anong pilit kong pag alis sa kamay na ito ay mas hinigpitan pa ang pag yakap sa akin

"Wife, please don't do this to me... I'm sorry... I'm sorry..."narinig kong sabi ni hubby sa akin habang pinaghigpitan ang pagyakap sa akin "Bitawan mo ko!"malamig at matigas kong utos sa kanya

"No... please listen to me wife... It's not what you think... please don't do this to me."sabi nito at dinukdok ang mukha nito sa leeg ko Anong sabi niya? It's not what you think? Ei malinaw na sinabi niyang girlfriend niya yun ei!

"Ano akala mo sa akin tanga? Ganon ba ang hindi ko pag isapan ng masama na malinaw ang sinabi mo sa kaibigan ko at sa mismong harap ko pa sinabi mo na girlfriend mo yung mukhang pwet na nga ng aso ang kabit mo? Ni hindi mo nga ako sinundan ei. At kayong lahat ang may kasalanan kung bakit ako nagkakaganito.!"malamig kong sabi at malakas ko siyang tinulak dahilan para mapalayo siya sa akin

"I'm sorry please bumalik kana sa bahay natin at sa akin."sabi nito

"There's no reason na bumalik pa doon dahil iba na ngayon ang Cleah na asawa mo Dark!"malamig kong sabi saka iniwan ko siyang nakatayo doon.

"Wife...."tinawag pa niya ako ngunit hindi ko na iyun pinansin

This is not the Cleah Jean they know about because I'm a new Cleah Jean with a Demon personality.

They will regret all.. Even you are my brothers I don't even care because the angel changed into demon...

At ang kabit na linta na mukhang pwet ng aso ay sinisigurado kung mapapatay ko iyon.. Ang kapal ng mukha niya para pagsalitaan ako ng hindi maganda..

Siguraduhin mo lang na hindi kita makikita dahil pag sa oras na makita kita ay pagsisihan mo ang ginawa mong pang-aahas at pang aagaw..

Makikita mo ang hinahanap mong kabit ka. Gaganti ako sa'yo pag may ginawa kang hindi maganda sa akin dahil ayaw ko sa lahat ang inaapi, tinapaktapakan at inaaway lang ako. At pag dinamay mo ang kaibigan ko ay ibang usapan na yun! Siguradohin niyo lang..

End of chapter 310


Tip: You can use left, right, A and D keyboard keys to browse between chapters.