Greek 1: The Alpha's Bride

Kabanata 20:

Ikalawang Yugto

Kley

"Kuya, tara na! Malapit na ang kasal!"

"Coming..."

Nanatili akong naka-upo sa sofa namin. Ngayon ang araw ng kasal ni Kuya at ni Sarfie. Kuntento na ako dahil si Sarfie ang nakatuluyan ni Kuya. Our alpha. She's now the alpha's bride.

Pumunta ako sa isang kwarto kung saan nandoon si Sarfie. Nakita ko siyang siyang naka-ngiti sa salamin habang umiiyak.

It's been what? Yeah, 3 years since it happen. Katulad nga nang sinabi sa amin ni ama, nawalan ng memorya si Kuya ng dahil kay Clarity. I hate her because of that.

Simula ng mawalan ng memorya si Kuya ay ang pagbalik namin sa Blisk Dynasty. Naging maayos naman ang lahat. Kahit kahilan hindi na nabanggit ang pangalan ni Clarity. "K-kley..."

"Yeah?"

"Hindi mo ba talaga ginamitan ng kapangyarihan mo si Clarity? I knew that you're there also. Did you poison her mind?"

Binalingan ko ng tingin si Sarfie. Yun rin ang kinababagabag ko hanggang ngayon, "Yeah, nandon ako. Pero hindi ko siya ginamitan ng kapangyarihan ko. Hindi ako ganong tao para saktan ang kuya ko... our Alpha." "You disobey me pa rin. Hindi mo ako sinunod."

"No. Kung sinunod kita, pareho tayong mapapahamak. Mabuti nang si Clarity ang nagpagana ng sarili niyang utak. That's her decision... to hurt my brother. I didn't use my power. Paano kung sinunod nga kita at nalaman ni kuya? You know what he will do. Saksi ka kung paano nasaktan si Kuya ng dahil sa lapastangan na 'yon."

"I know... Wait, oh my god! The wedding!"

Nanlaki rin ang mata ko dahil sa sinabi ni Sarfie. Agad na siyang tumayo kasama ang mga Kharat. Kharat? Yan ang mga tagapaglingkod ng mga matataas na tao dito sa Blisk Dynasty.

I smiled. Alam kong masaya na ang kuya ko sa kanya. Isa nalang ang problema ko, paano kung bumalik na kami sa mundo ng mga tao? Hindi ko hahayaang mag-krus ulit ang landas ni Kuya at ni Clarity.

Clarity

"Oh? Ba't nakabusangot ka?"

"Masama ba?"

Inirapan ako ni Celine dahil sa naging sagot ko. Naiinis ako dahil hindi ko magawa ng maayos ang trabaho ko. Nababaliw na ako.

"Mrs. Strorch, pinapatawag ka ni Sir."

"Okay."

Simula ng mawala sa akin si Kier ay hindi na siya nawala sa isip ko. I regret all the things that I did. Bakit ko ba kase siya pinagtabuyan?! It's been a year pero hindi pa siya nawawala sa puso ko. Simula rin non, ginamit ko na ang apelyido niya. Kahit alam kong wala akong karapatan at labag iyon sa batas. Ano na kayang itsura niya ngayon? Mas gumwapo kaya siya? Nasaan siya? Pumunta na ako sa boss namin at nakita ko itong naka-kunot noo. He's mister Mark Drekys. Our boss.

"Sir? Need anything?"

"Where's your report? I need it tomorrow."

"I'm almost done with that sir."

"Okay. You may go."

Akmang aalis na ako sa kwarto ng may mahagilap ang mga mata ko. Picture frame. Nilapit ko ang mukha ko doon para mas makita kong mabuti. Apat na batang lalaki--- "Mrs. Strorch, what are you looking at?"

"N-nothing sir. Alis na po ako."

Whooo! Nagpakawala ako ng malakas na buntong-hininga ng makalabas ako sa opisina ng boss namin. Sa nakita kong picture frame, parang pamilyar sa akin yung tatlo. Si sir kase yung isa. Hay! Ewan.

Ethan

"You may now kiss the bride."

Agad akong humarap kay Sarfie ng sabihin iyon nang Cresdo. Priest perhaps. Sarfie is smiling right now while crying that's why I laugh.

"Why are you laughing?"

"Nah."

I look intently into her eyes before I kissed her infront of our relatives. All of them clapped their hands. Nilayo ko ang mukha ko kay Sarfie at niyakap ko siya ng mahigpit.

"I love you, babe."

"I love you too, Kier."

Naghiyawan ulit ng tao nang halikan ko muli si Sarfie. I look at my parents who's smiling from ear to ear. My mother, Criyanlie, is crying right now while her hand is close. And for my father, Nate, he's smiling. Pagkatapos ng kasal ay agad kaming pumunta sa Miranda Castle. Dito tatanghalin ang pagsasanib ng dalawang malalakas na grupo, our group and Sarfie's group.

"Defrosá mikehg lórbíč."

Tinaas namin ni Sarfie ang aming isang daliri at agad yon pinag-dikit. Lahat ng tao ay bakas ang saya sa mga mukha nila habang ginagawa namin iyon ni Sarfie. Lumingon ako kay Sarfie at nakita ko siyang nakanguso. I immediately cupped her face before I kissed her once again. Nanlaki naman ang mga mata niya, "You---" "Daekiy Maltragi Siapled."

May pumatak na luha sa mga mata niya kaya agad ko iyong pinunasan, "What's wrong?"

"That's the Claskiwey of I love you, right?"

I gently nod, "Yeah."

Bigla naman niya akong niyakap ng mahigpit that's why I smiled. I really love this girl. Walang makakapantay sa kanya.

"Kley, tingin mo ipapadala ko sa kanya ito?"

"Yeah. Mahal mo siya diba? Ipadala mo malamang."

"Daekiy Maltragi Siapled."

"ANO?!"

"Yun ang ilalagay ko dito. I love her. I really really love her."

"That's the Claskiwey of---"

"I know. Para malaman niya na siya lang talaga ang mahal ko. I really love Clary, Kley."

"Tsk. Sarfie is better than her."

"Shut up!"

Napahawak ako sa ulo ko nang biglang sumakit. Fuck! What was that? Wala akong natatandaang nag-usap kami ni Kley dahil don.

"Kier, babe, any problem?"

"Nothing. Uupo lang ako."

"Ohh--okay."

Umupo ako sa isang mga silya bago ko sinubsob ang mukha ko sa mga braso ko. Sumasakit pa rin ang uli ko. Heck! Alam kong si Sarfie ang una kong sinabihan ng ganong salita pero bakit parang hindi? Wait, who's Clary by the way?000000