Captivating my Heart

Ilang araw na akong nagkukulong sa kwarto ko, kinakatok ako nina Dad at Mom but ayaw kong lumabas, ayaw ko muna silang kausapin hanggat maaari, gusto ko munang mapag isa at mapag isipan lahat ng nagawa ko sakanila. Tumihaya ako at tumulala sa kesame, everyday ganito ang ginagawa ko, pinagsisisihan ko lahat ng nagawa ko, sana lang mapatawad nila ako.

"Zeindy anak" that's mom's voice.

"Mom leaves me alone please" kinuha ko ang kumot ko at nagtalukbong, kong kanina nakatihaya ako ngayon nakatagilid na ako.

"No Zeindy mag-uusap tayo" nakarinig ako ng pagbukas ng pintuan, naramdaman kong lumubog ang kailangan parte ng kama ko "anak" nakaramdam ako ng mga haplos sa braso ko "alam ko na lahat, please talk to me" agad agad akong tumayo at niyakap si mom.

"Mom huhuhu" niyakap niya din ako at hinaplos haplos ang likod ko.

"I'm here, talk to me ha?" Tumango nalang ako "alam ko anak may pagkukulang kami ng daddy mo sa pagpapalaki sayo, we are the reason why you do those things"

"No mom, wala kayong kasalanan, nadala ako ng emosyon ko, masyadong mataas ang tingin ko sa sarili ko, lagi kong iniisip na ako ang mas angat sa lahat, ako lang at wala ng iba pa"

"Shhhh, anak lahat ng tao nagkakamali, walang perpektong tao, lahat tayo makasalanan walang taong walang ginawang kasalanan, pero lagi mong tatandaan na pagkanakagawa ka ng kasalanan huminga ka ng tawad at magpakumbaba ka" "Mom" mas lalo ko pa siyang niyakap, mas lalo namang nag unahan sa paglabas ang mga luha ko "paano kong hindi nila tangapin ang paghingi ko ng tawad"

"Don't think that, be positive. Kausapin mo sila gamit ang puso mo, ipakita mo sakanila ang tunay na ikaw, ang Zeindy na mabait, ang Zeindy na maasahan at ang Zeindy na pala kaibigan, anak trust me, magkakaroon ka ng mga kaibigan na hindi mo inaasahan"

"Salamat mom"

"No problem anak basta ikaw"

"Ahm mom"

"Hmm"

"Daddy is fine?"

"He is, but nag-aalala siya sa kalagayan mo"

"I want to say sorry din kay Dad, for making him bothered because of me"

"Shhhh magpahinga kana muna bukas na natin pag-usapan yan"

"How about Zin? Cai? Kal?" Humiwalay siya sa pagkakayakap sa akin.

"They always come here and check on you, but you lock yourself here at your room" hinawakan niya ang pisngi ko at inilagay ang ilang hibla ng buhok ko sa likod ng tainga ko "nakikita ko sa mga mata nila ang pag-aalala, kausapin mo na sila para naman gumaan na din ang pakiramdam mo"

"Pero mom natatakot ako"

"Don't be anak, kilala ka nila at kilala mo sila, alam mo na simula pagkabata kayo na ang magkakasama bakit ngayon ka pa nag doubt, Zeindy listens to me, a love in a friendship is powerful than love in a relationship" wala man siya kong minsan but her words inspire me.

"Thank you mom, thank you"

"Welcome my baby, oh by the way are you hungry?"

"Ahm grrrr" tatangi pa sana ako kaso tiyan ko na ang sumagot sa tanong ni mom.

"That's the answer" mom chuckled, I hide my face in my blanket, shacks that were embarrassing "wait for me baby, I get your dinner" she kiss my head, I'm still hiding myself, ghad Zeindy!, I heard footsteps walk away from me. I'm still waiting for mom, I heard footsteps again but this time, it's more than one, I think they are four.

"Zeindy" that's Dad's voice "papasok na ako" as he said it I heard footsteps going near me, I'm still hiding "My princess, are you ok now?" Ibinaba ko ang kumot at umayos ako ng upo. Instead of answering his question, I just hug him "so you're not ok?" I smile a little bit.

"I'm fine Dad"

"Good to hear that, I'm so nervous, akala ko ano na nangyari sayo"

"Dad I'm ok na" tumingin ako sa likod niya, nandito silang tatlo, hindi ko alam kong, matutuwa ba ako o matatakot. Sige na aayusin ko na "Dad I'm so sorry"

"Princess wag ka sakin humingi ng tawad, dun sa nasaktan at sakanila" tukoy niya sa tatlo. Tumango ako "maiwan ko muna kayo, boys ang prinsesa ko" tumingin sakin si Dad "sa labas muna ako, mag-usap muna kayong tatlo" ako, tumayo si dad at lumapit sakanila, tinapik niya ang mga balikat nila at tsaka lumabas.

"Kal, Cai, Zin I'm sorry" huh! Niyakap nila ako?!

"Buti naman at ayos ka lang, grabe pag-aalala ko" boses yun ni Cai.

"Ano ng pakiramdam mo?" tanong ni Kal.

"Kumain ka na ba?" Si Zin. I love this three. Bumitaw sila sa pagyakap sakin at hinarap ako.

"Hindi pa"

"Sakto may dala kaming fruits" sabi ni Kal.

"Ako na magbabalat para sakanya" sabi ni Cai. Ang sweet nila kahit napakalaki ng kasalanan ko.

"Zeindy" napatingin ako kay Zin.

"Zin kamusta na si Ysabel?"

"Ayos na siya, hindi naman malala mga injuries niya, actually kinakamusta ka niya" napakabait niya, ginawan ko na siya ng kasalanan but still she cares on me.

"Wala akong mukhang maihaharap sakanya" napayuko ako, para ngang ayaw ko ng pumasok.

"hime" napatingin ako sa braso kong hinawakan niya "trust me, magtiwala ka samin, don't think others, just focus on your dreams" sabi niya.

"Zin grabe yung nagawa ko"

"I know, I know, say a sincere apology on Ysabel" I breathe in and out then I nod.

"nahihiya pa din ako"

"Just call me, anong oras ka papasok? I'll fetch you" nanlalaking mga mata ko siyang tinignan.

"talaga?" hindi ako makapaniwala, sa dami ng nagawa kong masama.

"Yes" ngumiti siya sakin, kaya ngumiti ako pabalik.

Lost in the world of this story? Make sure you're on Ñe5s.org to catch every twist and turn. The next chapter awaits, exclusively on our site. Dive in now! "Salamat Zin" niyakap ko siya.

"Lesson learned huh" natawa ako sa sinabi niya.

"Ganon na nga" bumitaw na ako sa pagkakayakap.

"Salamat sainyong lahat"

"Wala yun ano ka ba" sabi ni Cai.

"Basta isang sapatos ayos nako"

"Kal" sabay sabay naming sabi, nagkatinginan kaming lahat at sabay sabay na tumawa.

"Oh, mukhang ayos na kayo ah" napatingin kaming lahat sa pintuan, si Mom at Dad.

"Magandang gabi Tita" sabay sabay nilang bati kay Mom.

"Kumain na ba kayo?" Tanong ni Mom.

"Yes po Tita" tumingin sila sakin, bakit? tapos bumalik ulit kay Mom "mauna na po kami at maaga pa po bukas ang pasok namin" sabi ni Cai. "Sige na boys' kami ng bahala sakanya" sabi ni Dad, lumapit sila sakin at niyakap ako ulit.

"Mauna na kami, see you tomorrow?" Tanong ba yun, kahit kailan talaga siraulo si Kal.

"See you tomorrow" hinalikan nila akong lahat sa noo at umalis na.

"Here kainin mo yan" sabi ni Mom at inilapag ang pagkain sa lap ko, kinain ko na yun at pagkatapos ay nagpahinga na ako, new day, new me.